Πεθαίνω κάθε στιγμή

Δημιουργός: eisai_enas_ap_mas, ~♥~

στον TsiLo...Σ ΑΓΑΠΑΩ...καίγομαι απ τον πυρετό...μόνο που δεν νιώθω..τίποτα άλλο..παρά έρωτα..άφθονο έρωτα για σένα..και το ξέρω..κάθε στιγμή που σαγαπάω όλο και πιο πολύ νιώθω να πεθαίνω...μα όχι...θέλω να ζήσω..4 μέρες ακόμα..!Ξέρω πόσο θα πονέσω πάλι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με κάνεις ότι θες...
και αυτό δεν μ αρέσει...
είναι φορές που σκοτώνεις τα αισθήματα μου..
και είναι στιγμές που με γεμίζεις με έρωτα...
δανεικό...
δεν αντέχω χωρίς εσένα...
αιμοραγώ..
νιώθω μισή...
πού είσαι καρδιά μου;;
γιατί έφυγες;;
μαζί ονειρευτήκαμε...
ΜΑΖΙ..
γιατί με άφησες μόνη μ'αυτό τον ειδεχθή τρόπο...;;;

Νιώθω τον πυρετό να με καίει...
αλλά δεν μπορώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου απο πάνω σου..

[I]Γιατί;;[/I]

Γιατί δεν είμαι πια μέσα στα όνειρα σου;;
Στιγμές...

[I]Στιγμές...[/I]


Αυτό είσαι...

[I]Δανεικές...όμορφες...στιγμές...που τις πληρώνω ακριβά...[/I]
Μου είπες τέλος σου είπα τέλος...
πέφτω στο έλος...
με τρυπημένη την καρδιά
απο το βέλος...
μου φόρεσες του χωρισμού το μενταγιον...
ένα σου βλέμμα μέσα στα μάτια
ένα σημάδι τελευταίο...
και τώρα στο κενό...

[I]Κομμάτια η ψυχή μου...[/I]


Τώρα τα πάντα τέλειωσαν
Τωρα τα πάντα στέρεψαν
μόνο αναμνήσεις και εικόνες
τις βλέπω μέσα απο τον σπασμένο καθρεύτη
τις ψυχής μου..
Κάτω τα κομμάτια της κείτονται..νεκρά..
είναι μισό,κομματιασμένο το χαμόγελο σου...
είναι ολόκληρη η θλίψη μου...

Μόνο αισθήματα αιωρούνται...
γεμίζουν όλα τα κενά...
όμως πονάνε τόσο πολύ..
που δεν αντέχω..
πεθαίνω...
δεν μπορώ άλλο πόνο...
δεν τον αντέχω...


Πάλι το σκοτάδι...να το...με καλεί...
έλα να με σώσεις...σε παρακαλώ...


[I]έλααα[/I]...

Γιατί;;
τι έκανα και μου το ανταποδίδεις με αυτό τον τρόπο;;

Με σκοτώνεις...
αυτή η αγάπη..
με σκοτώνει...

Ζητώ συγνώμη..
αφού είμαι ακόμα εκεί...
σε περιμένω..
έχω παγώσει...
έχω νεκρώσει..
τόσο..
που τρομάζω
απο τους μηχανικούς χτύπους
της καρδιάς μου...
Όλη έχω πεθάνει..
μα συνεχίζω να ζώ..

Πάνω εκεί που άρχισα να ξεχνάω..
Πάλι εσύ...

Ήρθες..τώρα..
για να μου πείς αντίο..
κρατώντας μου το χέρι
όπως πάντα..
όταν μου έλεγες..
[I]Σ αγαπώ[/I]

Με καίει ο πυρετός..
αλλά συνεχίζω να σου μιλάω..
δεν έχεις χρόνο μου λες...
βλέπεις βουρκωμένα τα μάτια μου...
αφήνεις το χέρι μου...
Θα τα πούμε την Παρασκευή μου λες..
και εγώ εύχομαι να είμαι ζωντανή την Παρασκευή..
μόνο και μόνο για να σε ζήσω...
έστω για λίγο..
και μετά ας πεθάνω...
Καθώς φεύγεις
σχίζεται η ψυχή μου
στα δύο..
η καλοντυμένη μισή ψυχή σε ακολουθεί...
η κουρελιασμένη μένει δίπλα μου...
με κοιτάει...
και με ρωτάει..
" Άραγε με θυμάσaι ;;"


Ουρλιάζω...
Κενό..
παρέα με την κουρελιασμένη mου ψυχή..
και την εικόνα σου να φεύγεις...





















Πέθανα..μόνο που ζώ ακόμη..μέχρι την Παρασκευή...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-10-2009