ερωτας στην φυση

Δημιουργός: αισχυ(λος), ΣΠΗΛΙΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την πηρε απο το σχολειό πανω στην μηχανη του
του ειχε υποσχεθει πως σημερα θα γινονταν δικη του.
‘’Επιτελους θα συμβει ετουτο και σ’ εμενα.’’
Ντρεποτανε που ητανε στα δεκαεφτα παρθενα.

Την πηρε σε μερος ησυχο σταματησε, εσβησε την μιζα
και μεσα στο δασος την οδηγησε ενος πευκου την ριζα.
Χαλαρωσε, της ειπε και απολαυσε, εχω πολυ εμπειρια
Μ’ αυτη σαν ψαρι ετρεμε σαν να ‘ταν σε ομηρια.

Σαν το ειδε τρομαξε. ‘’Τοσο μεγαλο θα με πονεσει!!!’’
‘’Θα σταματησω οταν πεις πως πια δεν σου αρεσει.’’
Βοηθεια, εφωναξε, γαμω το μου ποναω...
Δεν μπορει της ειπε αυτος, ακομα... τον κραταω.

‘’Δεν ειναι πως επονεσα απ’ τον μικρο σου φιλο
Ειναι που το κεφαλι μου χτυπησα σ’ ενα ξυλο.’’
‘’Ας τραβηξουμε την κουβερτα πιο κατω δυο μετρα’’
Να παρει, παλι φωναξε, χτυπησα σε μια πετρα.

‘’Εχεις κατι στα μαλια σου, αγαπη μου, που απαισια μυριζει.’’
Και ασυναισθητα με τα χερια της παει και τ’ αγκιζει!!!
Και ολα τα ζωα μονομιας αρχισε να τα βριζει!!!!

Τρεχοντας και βριζοντας στην μηχανη γυριζουν
‘’Διαλεμενα προβατα καταραμενα βοδια.’’
Καποια σκυλια προς το μερος τους ερχονται και γαυγιζουν
μα σαν την ειδαν τρομαξαν και το βαλαν στα ποδια.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-10-2009