Τέλος

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το σώμα αυτό

Το σώμα αυτό παράλυτο μα ψηλαφίζει ακόμα
Της σκοτεινιάς το χρώμα
Τα νήματα στους λαβύρινθους του θανάτου
Ψάχνει τα ινδάλματά του
Στην άλλη όχθη συμπληρώνει κάποια κίνηση αρχισμένη
Στην προοπτική του χρόνου αγκυλωμένη
Με χέρια ανοιχτά στην προσδοκία
Θυμάται κάποια λαμπρή θωπεία
Με σάρκα που μουδιάζει
Με νεύρο που σπαράζει
Και με σφυγμό του θανάτου ρολογάκι κουρδισμένο
Στη θάλασσα της λήθης πια θαμμένο
Στήνει μ’απίθανα στοιχεία
Της άλλης του ζωής καινούργια κατοικία


Τέλος

Πέφτει η νύχτα του οκτώβρη τα ίδια σκαλιά ξανανεβαίνω
Νιώθω το πόμολο καθώς γυρνώ κσι μπαίνω
Θα με δεχθούν θα πρέπει να ρωτήσω
Να μείνω δεν θέλω πίσω
Αδέξια χαμογελάω
Τάχα κατάλαβα που πάω
Αυτό αναρωτιέμαι τελευταία συχνά
Βρίσκομαι στο σκοτάδι αληθινά
Ας αφήσω τη μοίρα οδηγό
Μα πώς να εξιλεωθώ
Ίσως δεν είναι αργά πολύ
Χρειάζεται να δανειστώ μια άλλη μορφή

Μόνη της ξετυλίγεται η σκηνή
Φθάνω στην κορφή
Στο τέλος σχεδόν του ταξιδιού
Βλέπω να φεύγει η ζωή μου
Να χάνεται η πνοή μου
Απ΄τη ζάλη του καπνού
Όμως απόψε βιάζομαι να βρεθώ στη λησμονιά
Θολή ανάμνηση δεν έχω πιά καμμιά
Μήτε κάποια ξεχασμένη νοσταλγία
Δεν θάβρω άλλη ευκαιρία
Μ’ένα ξεψύχσμα δειλό
Θάχω δικαίωμα για πάντα να χαμογελώ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-10-2009