Είδα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είδα την ξάστερη ματιά σου
Κι ένιωσα αρίθμητη τη κρυσταλλένια στάλα
Κυματιστά διαβαίνοντας την σκάλα
Να καταβαίνει ανάλαφρη κρυφά στα σωθικά μου

Μ’όλα μαζί τα ρίγη ,την τόση ανατριχίλα στο κορμί μου
Το μέλι που ανάβρυζε σαν καταρράχτης στη ψυχή μου
Κι ήταν για μένα πιά ο έρωτας,νέα λαχτάρα και δροσιά
Του ονείρου μονοπάτια σαν σπάνια νυχτολούλουδα πρωτάνοιχτα ιερά

Ζωντάνεψα και σ’ήπια εγώ ανείπωτη μου στάλα
Σε ρούφηξα ολόδροση σαν το παιδί το γάλα
Τη γλύκα άφησα βαθιά μου να μιλήσει
Ασίγαστη στο αίμα μου να μείνει να κυλήσει

Έσκισα με τα χέρια μου τριγύρω τον αγέρα
Κι έφεξε μπρος στα μάτια μου αγάπη μου το θάμα
Λουσμένο μες στον πόθο μου υψώθηκε αντάμα
Σε πέλαγα και σε βουνά στη νύχτα μου στη μέρα

Βυθίστηκε η σκέψη μου στο άκρατο μελούδι
Και γύρεψε, για σέ να γράψει ,το πιο όμορφο τραγούδι
Τραχύς πολύ ο ανήφορος μα φτέρωνεν ο στίχος
Ξέχειλος ακούγετο βαθύς και της φωνής μου ο ήχος

Σε κοίταγα στα μάτια σπαρτάραγε η καρδιά μου
Απ’όπου μπορούσε άνοιγε, βαθιά η αγκαλιά μου
Δειλά μα ατάραχος ,στα γόνατά σου ακουμπούσα
Σε κέρδισα σου έλεγα ,σ’αγαπώ σου τραγουδούσα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2009