Τι θες να μάθεις απο μένα; Δημιουργός: Ξεθωριασμένη Αστερόσκονη Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Τι θες να μάθεις από μένα; Ξέρω να φωνάζω μονάχα την αλήθεια.
Ε λοιπόν, φτήνησε ο κόσμος σου, αυτή είναι η αλήθεια.
Βάλε το κουστούμι σου και βγες για άσκοπες βόλτες,
Κι αν βαρεθείς την περιπλάνηση
Πιες τον καφέ σου φορώντας εκείνη την πανάκριβη μεταξωτή γραβάτα.
Το κύρος κι η εικόνα, η τιμή κι η αξιοπρέπεια πάνω από όλα.
Βράδιασε στον κόσμο σου κι εσύ βαρυφορτώνεις τη στιγμή
Με ‘βαθυστόχαστα’ αστεία. Τι ειρωνία, πέρασε η ώρα.
Το χρυσό σου ρολόι κοιτάς και βιάζεσαι και ποτέ σου δεν προφταίνεις.
Άντε, μπες στη λιμουζίνα σου, σε περιμένει το σπουδαίο ραντεβού σου.
Θα της πάρεις ορχιδέες και διαμάντια, θα σου πει πως σ’αγαπάει,
Θα περάσετε αξέχαστα μαζί, το επόμενο πρωί θα σε ξεχάσει.
Καλημέρα. Ξύπνα απ’το λήθαργο και τρέξε στην δουλειά σου,
Σφίξε τα δόντια, γύρνα το κεφάλι, κι αν τύχει να σου πουν ευχαριστώ,
Ευγενικά αγνόησέ το. Μίλα για σένα και τους φίλους σου,
Για τα απαράμιλλα καταρθώματά σου μίλα. Μίλα.
Μίλα για τους ουρανοξύστες που έχτισες
Τις επιχειρήσεις που επέκτεινες, τα όνειρα που πήρανε μορφή
Χάρη σε σένα.
Για τις ψυχές που συγκίνησες και τις ζωές που άλλαξες για πάντα,
Μίλα!
Ποιος θ’αλλάξει την ζωή σου;
Φόρα το ψεύτικο χαμόγελό σου, προσποιήσου,
Κι αν δεν αλλάξει η διάθεσή σου, δείξε πως αλλάζει.
Σκόρπα παντού τις κολακείες σου κι ύστερα ρίξε φαρμάκι
Στο ποτήρι των εχθρών που θεοποίησες για να εξαγοράσεις.
Λίκνισε το κορμί σου στο χορό της παράνοιας κι άμα σε κουράσει
Η ματαιότητα της ‘διασκέδασης’, υποκλίσου,
Ζήτα απ’τα πλήθη θαυμαστών σου να σε χειροκροτήσουν.
Τι θες να μάθεις από μένα; Ξέρω να φωνάζω μονάχα την αλήθεια.
Ε λοιπόν, βλέπω μονάχα τ’αποκαίδια της καρδιάς σου,
Αυτή –ναι λοιπόν- αυτή είναι η αλήθεια.
Κροκοδείλια τα δάκρυα και δεν με πείθει το θέατρο παραλόγου
Που κάθε τόσο ανεβάζεις.
Χώσε το μαχαίρι στην καρδιά αυτών που αγκαλιάζεις,
Έλα, μην αργείς, σε περιμένει ο ουρανός σου.
Ο γαλάζιος ουρανός
Που στόχευσες με τη σκανδάλη του μυαλού σου.
Σε περιμένουνε τα έπαθλα, χλιδές, πεντάστερα ξενοδοχεία,
Φαντασμαγορικές υποδοχές κι ανεπανάληπτα μεγαλεια.
Μην αργείς, σε περιμένει ο παράδεισος.
Τι θες να μάθεις από μένα; Ξέρω να φωνάζω μονάχα την αλήθεια.
Ε λοιπόν, αφού ρωτάς, ναι, είν’αλήθεια.
Θα διάλεγα την κόλαση απ’ τον παράδεισο σου.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-10-2009 | |