Πολύμνια

Δημιουργός: Αναστάσης Χατζηπαναγή

Αποτελεί διόρθωση ενός προηγούμενου που έστειλα. Εμπνέυστηκα από το ομότιτλο ποίημα του Καρυωτάκη στο οποίο και παραπέμπει...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νιώθω σαν άγγιγμα να 'ναι κοντά μου
Νιώθω την αύρα της και στα όνειρά μου
Βλέπω τη Μούσα να στέκει στην άκρη
Που ζούσαμε μια φορά σ' άλλα μάκρη…

Κόρη πανώρια Κόρη θλιμμένη
Με τα «κερένια» τ' άυλα μέλη
Δείξε το δρόμο σου δίχως απάτη
Στ΄ άφαντου τ' άστρου μου το μονοπάτι

Μες στην πλημμύρα «του έρωτός μου»
Ψεύτικε κόσμε δείξε το φως μου
Κάνε το δάκρυ μου δροσοσταλίδα
Κάνε να πω και γι' αυτήν που δεν είδα

Κι αν είναι ψέματα και της καρδίας
ʼδεια κινήματα και τσ' ευτυχίας
Έρμα φαντάσματα π' αχνογελούν…
Ξέρω πως έζησα κάποτε αλλού!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2005