Ακροστιχιδα

Δημιουργός: Ναταλία..., Ναταλία Μ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

10/10/2009
11:38:20 μμ

ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ

Τ η βαλίτσα μου γεμίζω βγάζω εισιτήριο
Α ϊντε και στη τσέπη βάζω το διαβατήριο
Ξ εφυλλίζω τις εικόνες και αναριγώ
Ι ερή στιγμή για μένα την πατρίδα μου να δώ
Δ εν τη ξέχασα ποτέ μου όσα κι αν απόχτησα πάντοτε τη νοσταλγώ και,
Ι δίως τους δικούς μου , και τους φίλους που αγαπώ.

Σ αν του αργαλειού σαϊτα μου τρυπούσε
Τ η καρδιά τόσα χρόνια,
Η νοσταλγία που κοντά τους με τραβά.

Κ αι το είχα κάνει τάμα στους γονείς το μνήμα τους,
Υ γράνθηκανε τα μάτια που θ΄ανάψω τα καντήλια τους.
Π ώς και πως την περιμένω να ερθει εκείνη η στιγμή,
Ρ άπισμα ήταν για μένη η δική τους η φυγή,
Ο ταν έμαθα τα αδέλφια τα εσκέπασε η γη.

Τ όσα χρόνια περιμένω και έκανα υπομονή,
Η ταν δύσκολη για μένα όλη αυτή η προσμονή.

Θ ηλιά ο κόμπος στο λαιμό συγκίνηση με πνίγει,
Α γέλη συναισθήματα μέσα η ψυχή μου κρίβει.
Λ ογαριάζω και μετράω πόσες μέρες
Α πομένουν,
Σ το χωριό μου για να πάω, το πατρικό το
Σ πίτι ν΄αντικρίσω. Παλιές και όμορφες στιγμές να τις αναπολήσω. Και όλους
Ο σους απόμειναν γλυκά, να τους
Φ ιλήσω.
Ι σως και βρω τη δύναμη να ανέβω το βουνό,και από τη πηγή του το δροσερό νερό,
Λ ιγάκι να γευτώ. Όπως τα χρόνια τα παλιά που ήταν,
Ι αματικό.
Τ ις πληγές ίσως μου κλείσει που άνοιξε
Η ξενιτιά.


Ναταλία Μίτσιου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-10-2009