Λησμονιά

Δημιουργός: ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ, ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήταν πολύ πλούσιος
Όταν πέθανε του έγινε μια περίλαμπρη κηδεία.

Μες στη δαψιλώς στολισμένη εκκλησία
Εκφωνήθηκαν υμνητικοί για τη ζωή του λόγοι.

Ο κόσμος απέξω
Είχε πλημμυρίσει σαν μελίσσι τους γύρω δρόμους.

Τα στεφάνια πάμπολλα
Με τις μενεξεδένιες τους κορδέλες π’ ανέμιζαν.

Τ’ άλογα καμαρωτά
Έσερναν το τετράτροχο αμάξι
Με το στιλπνό εβένινό του φέρετρο απάνω.

Ο τάφος περίτεχνος
Καμωμένος από ξακουστούς μαρμαρογλύπτες
Με το καλύτερο λευκό μάρμαρο.

Τώρα όμως
Στον πέτρινο πύργο που κατοικούσε
Φωλιάζουν τεράστιες κατάμαυρες νυχτερίδες.

Κανείς πια δεν τον θυμάται.

Η λησμονιά λοιπόν είναι σαν τη σκουριά
Που εναποθέτει σιγά-σιγά
Ο αδυσώπητος χρόνος πάνω στο φθαρτό μέταλλο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2009