Ανθρώπους που γελούν

Δημιουργός: AceOfSpades, Σπλατς

το σημερινό ποίημα είναι μια χορηγία της ΑΙΜ ουλοάκτιβ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][font=georgia]Έχω δει ανθρώπους να γελούν πολύ
Μα έχω διακρίνει , αυτή την ώρα
Μια θλίψη μες τα μάτια τους πλατιά – ένα μικρό κερί
Να τρέμει , να αργοσβήει και να σωπαίνει
Σε κοιμησμένης θύελλας τα νέφη τα αιμοβόρα

Έχω διακρίνει εκεί στο γέλιο που φαντάζει
Ως καταρράκτης γάργαρου νερού
Το πρόσωπο τυχαία να σκοτεινιάζει

Μια φορά ήταν μια νέα που μου έμοιαζε
στα μυρτολούλουδα τα πρώτα του Απριλιού
ναι όμως, σε κάθε γέλιο της, έναν λυγμό κρυφά συνταίριαζε

Εκεί , εκεί , στην άκρη της γραμμής του σμάλτου
Όπως γλυκά ξανοίγει σαν αυγή
Και όπως προσμένεις ήλιος κόκκινος να βγει
βλέπεις σκιά να ακροβατεί μέχρι θανάτου

Έχω δει ανθρώπους
το γέλιο δάκρυο να γεννή γαλάζια χάντρα
μα να το χάφτει μιας φωτιάς η σαλαμάντρα,

όταν , λοιπόν, γελούν εγώ κοιτώ
ολόβαθα μες των ματιών τους τις ροτόντες
(ναι , κι όχι στα χείλη)
να ξέρουν και να ξέρω πως μετρώ
κάποιους απόντες.[/color][/font]




{Α}

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2009