Η ανθρωπότης εξομολογείται

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξυπόλητη θα πορευτώ για το ταξίδι
σαθρή ιέρεια μιας στείρας εποχής
που τον Ιησού της τον ξεδίψασε με ξύδι
γιατί συμπάθησε το διάβολο εξ’ αρχής.

Γυμνά μου πέλματα, αντέξτε το σκοπό μου
πρέπει εξιλέωση ή θάνατο να βρω
αφού εκπόρνευσα οικτρά τον εαυτό μου
για της Αρχαίας αγοράς το θησαυρό.

Κι αυτό το σώμα που την έκτασή του τρέφει
δίνοντας σπίτι και φωλιά σ’ όποιον ζητά
θα το σφραγίσω με της μνήμης το σεντέφι
μα θα τ’ άκούω που βαθιά του θα αλυχτά.

Γη που με είπανε, δεν είμαι, Επαγγελίας
εγώ προσφέρθηκα να σώσω μοναχά
κάτι υπάρξεις που τις γέννησε ο κοχλίας
άλλες σε θάλασσες και άλλες στα ρηχά.

Κι έτσι ξυπόλητη, και έτσι αγριεμένη
πελματοβάμον ματωμένη θα υποκύψω
κι αφού Εκείνος στη γωνιά με περιμένει
με μιαν υπόκλιση τα πόδια θα Του νίψω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2009