Στεγνά σιντριβάνια

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

«Η αγάπη φόβους και όνειρα δειπνά προτού ραγίσει, στου πόνου το ξωκλήσι αγιάζει η ερημιά»

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Στεγνά σιντριβάνια[/B]

Η σιωπή μου στέκεται χλωμή, μαραζωμένη
ανάμεσα στις άτακτες φωνές μιας απουσίας
που ξεφωνίζουν στο κενό τον ήχο μιας αξίας
το βήμα της που κέντησα, σε θάλασσα αφρισμένη

Πλοιάρια ξεφύσησαν στα άδεια μου λιμάνια
μες στη γαλαζωπή θωριά τ’ ονείρου που δε θα ‘ρθει
‘κείνου που σφύζει Κυριακή, μα πρόωρα μου εχάθη
καθώς στα χέρια έκλεινα, στεγνά του σιντριβάνια

Κι οπού δροσιά της πεθυμιάς κι όπου της μέθης μπάντα
αγαλματένιες προσμονές και κέρινες ελπίδες
κι αν προς στιγμή μου φάνηκε, πως γύρισες και μ’ είδες
ήταν σκηνή απ’ τ’ όνειρο, που θα ‘μενε για πάντα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2009