Μοναξιά

Δημιουργός: Κωνσταντίνος2004, Κωνσταντίνος

"Δάκρυ θολό σαν πρωτοβρόχι προχθές σε ρώτησαν στο δρόμο δυό παιδιά αγάπη αν είχες μες στην καρδιά και είπες όχι"Δ.Α.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σα μια σταγόνα κύλησε στο φύλλο ή στο τζάμι
Δροσιά στο πρώτο έγινε στο δεύτερο γραμμή
Καθώς περνάει δεν ακούς τα βήματα που κάνει
Κοιμάσαι όταν έρχεται σα βραδινή βροχή

Ζέστη φοράει στον άνεμο και μέρα στο φεγγάρι
Τα μάτια της γυαλίζουνε, εσένα σφαλιστά
Ανύποπτα πως χώνεται κάτω απ’ το μαξιλάρι
Με όνειρα τυλίγεται κι ύστερα τα χαλά

Στύβει της αναμνήσεις σου τρυγά τα βλέμματά σου
Γεμίζει το ποτήρι με άγευστο κρασί
Στην πλάτη σου σκαρφάλωσε και μπλέκει τα μαλλιά σου
Το πρόσωπο σου φόρεσε προτού να γυαλιστεί

Σα ξεφυσάς πως κρύβεται μ’ αναπνοή σου είναι
Και σαν δακρύζεις δίπλα σου το χέρι σου κρατά
Κάποιες φορές την έψαξες κι άλλες τις είπες μείνε
Καλώντας τη, κουβέντιαζες, νομίζω μοναξιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-10-2009