Οι γλάροι της Κωνσταντινούπολης

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Οι γλάροι της Κωνσταντινούπολης</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Οι γλάροι της Κωνσταντινούπολης</b><p>Δημιουργός: La Petite, <i>ΧΙΩΤΗ ΣΩΤ. ΕΙΡΗΝΗ</i><p><i> Δικό σου γιατί με ταξίδεψες ως το Γιβλαρτάρ χτες....  πάνω στο φτερό του πουλιού... </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>ΟΙ ΓΛΑΡΟΙ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ<br />
<br />
Κάθε που ο ήλιος κοκκινίζει το απόβραδο, πάνω στις στέγες της Κωνσταντινούπολης στέκονται οι γλάροι και κοιτάζουν το Βόσπορο. Τα φωτισμένα ιστορικά μνημεία... σα να ρίχνουν αιώνια λάμψη και φως στα σκοτεινά νερά...  κι οι φωνές των πουλιών σμίγουν με τον ψαλμό του Μουεζίνη που μακρόσυρτος σα κλάμμα ψυχής, ακούγεται κάθε σούρουπο από τους μιναρέδες...<br />
Αυτά τα απειλητικά μυτερά κοντάρια χάσκουν στον βραδινό κοκκινωπό ορίζοντα σα μεγάλα μυτερά μολύβια που θέλουν ν' αγγίξουν τον ουρανό.... σα μια προσπάθεια να ξεφύγουν από το γήινο και το εφήμερο τσιμέντο που τους θεμελιώνει και να υψωθούν σε μια άλλη  ανώτερη διάσταση.... σα μια ψυχή που πολεμά να ξεφύγει από την ύλη της...   <br />
... κι ανάμεσά τους... όπως κι ανάμεσα στις στέγες των πυκνοχτισμένων σπιτιών φτερουγίζουν τα θαλασσοπούλια της Πόλης. Αν είσαι τυχερός μπορεί να δεις δυο τρία απ' αυτά τα μεγάλα πανέμορφα άσπρα πουλιά να στέκονται πάνω στα κόκκινα κεραμίδια, ψηλά, αποκομμένα απ' τη βουή του δρόμου που ουρλιάζει ανελέητα  λίγα μέτρα πιο κάτω... ν' αγναντεύουν τον βραδινό ορίζοντα, λίγο πριν σκοτεινιάσει.. ατάραχα κι ακίνητα με το πελαγίσιο μάτι καρφωμένο στ' όνειρο... κάπου μακριά...<br />
... κι εσύ ο μη μυημένος στη γοητεία της Ανατολίτικης αυτής πόλης, στέκεσαι εκστασιασμένος πίσω απ' το στενό, χωρίς μπαλκόνι παράθυρο του ξενοδοχείου, μισοκρυμμένος πίσω απ' τις κουρτίνες... και παρατηρείς με δέος τα θαλασσοπούλια... σχεδόν μπορείς ν' απλώσεις το χέρι σου και να τ' αγγίξεις.... τόσο κοντά είναι... δεν το κάνεις όμως.. αφήνεις τα πανέμορφα πουλιά στο αιώνιο ατένισμά τους πάνω στις στέγες της Κωσταντινούπολης.. απλώς παρατηρείς....<br />
Θα φύγουν ύστερα από λίγο και το τελευταίο λυκόφως του ήλιου θα σβήσει κι αυτό. Η σκηνή θα χαθεί στο σκοτάδι της νύχτας.... έτσι ξαφνικά όπως ακριβώς αποκαλύφθηκε μπροστά στα ανυποψίαστα μάτια σου..... <br />
Κανένας άλλος εκείνο το βράδυ.. δεν είδε τους γλάρους της Πόλης... να στέκονται ψηλά, πάνω από τα παμπάλαια σπίτια και να βλέπουν τη θάλασσα.. <br />
Ούτε οι αγχωμένοι οδηγοί που στριμώχνονται στην πολυσύχναστη λεωφόρο, που περνάει μπροστά από το ξενοδοχείο... ούτε οι ένοικοι του σπιτιού που πάνω του του στέκονταν οι γλάροι... ξεχασμένοι στον αιώνιο καυγά τους... υποψιάζονταν το μεγαλείο που εκτυλισσόταν ένα μόλις επίπεδο πάνω από τα κεφάλια τους.... <br />
Και μόνο εγώ... τυχερός ταξιδευτής... έμεινα κρυμμένη σχεδόν δίπλα στο στενό παραθυράκι του ξενοδοχείου... κοιτούσα.... κι αφουγκραζόμουν.... ήχους και εικόνες Ανατολής... ο ψαλμός του Μουεζίνη με γύριζε πίσω στο χρόνο... σαν να μη πέρασε μια μέρα από 'κείνη... την πρώτη μέρα... που ακούστηκε στην Βυζαντινή πόλη  ο ήχος αυτός.... πάνω από τα κεφάλια των πιστών.. και των απίστων.... σα θρήνος αιώνιος για  ότι έχουμε χάσει... και μένει για πάντα πολύτιμο φυλαχτό στη μνήμη μας.... <br />
<br />
Καλοκαίρι του 2006 μετά το ταξίδι μου στην Πόλη... <br />
Καλό ΣΚ... <br />
<br />
<br />
 ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ: <br />
<br />
Ο Αλβέρτος Παναγιωτόπουλος (Albert για το κοινό του και για τους φίλους) και οι Albertime παρουσιάζουν το απόψε  στο Glambar παλιά και καινούργια τους κομμάτια σε ροκ ρυθμούς και καταστάσεις.. <br />
info: ΔΕΚΕΛΕΩΝ 40 - ΓΚΑΖΙ [ΣΤΑΣΗ ΜΕΤΡΟ : ΚΕΡΑΜΕΙΚΟΣ - ΕΞΟΔΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ] <br />
Είσοδος 10 ευρώ με ποτό. Τηλ > 2103422554 <br />
Έναρξη 11:00 - 11:30 μ.μ. <br />
<br />
<br />
<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-10-2009</td><td valign=top></td></table><br />