Χειμώνας

Δημιουργός: ivikos

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με τις κηλίδες του βοριά, με αέτωμα νυφάδες
αρμούς γεμίσαν τη νυχτιά, που συννεφιά φορά,
τα ξωτικά παρέλασαν, Νύμφες και Ναϊάδες,
κι όσο φυσούσαν άνεμοι κυλούσαν τα νερά

Βλογιοκομμένα όνειρα για φάτνες των αλόγων
κι η Βηθλεέμ παντέρημη σε μάγων εμπλοκή,
τους φόνους αυγατίσανε με τα πυρά των λόγων
κι ο κόσμος ζωγραφίστηκε σαν νύχτα πολική.

Το χιόνι στη θαμπάδα του, έκλεισε τη μορφή σου,
να γεννηθεί Το άμωμο, κι η φετινή χρονιά,
λυχνάρι είναι το βλέμμα σου, χιονάνθρωπος η αφή σου
και το μπουγάζι των καιρών, φονιάς σε παγανιά

Μέσα στις χιονοθύελλες, στων πεδινών τη δίνη
το λυκαυγές του απόβραδου, μια όψη του Ιανού,
κι αυτοί που χάρες ζήτησαν, μα ο Δίας δεν τους δίνει
στην πτώση τους φορέσανε την πάχνη του κενού.

Δεν φταίνε κάνουλες κρασιών, που κάποιοι τις βιάσαν,
και τώρα πια χωλαίνουνε σε δρόμων κραδασμούς
δες τις χρονιές τις δίσεχτες που τους καιρούς χαλάσαν
σε ήλιων τροχοδρόμια, και στους αστερισμούς

Με τις κηλίδες του βοριά, γύρω λευκά τοπία,
ποιος να ‘λεγε πως θα ‘μπαινε σαν θρόϊσμα στο νου:
Το σμήνος της απόγνωσης, μια στείρα ουτοπία,
κι αστερισμός αλλόκοτος στο βάθος τ’ ουρανού!!

18.10.09

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-10-2009