Οι 4 εποχές

Δημιουργός: rosestar, Ελευθερία

Από υγρό σε στερεό και σε αέριο γινόμενο ίδιο με τον ατμό...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=fuchsia][B] ΟΙ 4 ΕΠΟΧΕΣ [/B][/color]

[B][color=purple]Οι 4 εποχές για σένα δεν έρχονται με τη φυσική τους σειρά: άνοιξη, καλοκαίρι,φθινόπωρο, χειμώνας, αλλά φθινόπωρο, χειμώνας,άνοιξη, καλοκαίρι.
Όπως έρχονται τα πρωτοβρόχια του Φθινοπώρου,έτσι και τα δάκρυά σου,δειλά δειλά τρέχουν από τις βλεφαρίδες των ματιών σου και γίνεται ορμητικός καταρράκτης χωρίς σταματημό.
Η πηγούλα σου γίνεται λίμνη και κολυμπάς μέσα σε αυτήν. Μετά έρχεται ο βαρύς χειμώνας που με την παγωνιά του, κρυσταλλώνει τη λίμνη που δημιούργησες, και γίνεται μία πίστα πατινάζ. Εσύ φοράς τα παγοπέδιλά σου και αρχίζεις να χορεύεις στη σιωπή του φεγγαριού και περιτριγυρίζεσαι από τις φυλλωσιές των κυππαρισιών,που και αυτά λικνίζονται μαζί με το κορμί σου. Χορεύεις με τα όνειρά σου και τις ελπίδες και ξεχυλλίζεις από νότες χαράς και ευτυχίας.Ύστερα έρχεται η άνοιξη που ευχόσουν να μην ερχόταν ποτέ! Εκείνη μάχεται με το χειμώνα γιατί είναι πλέον η σειρά της να τον αντικαταστήσει. Δειλά δειλά ξανά ο ήλιος ξεπροβάλλει και οι αχτίδες του μέρα με τη μέρα γίνονται όλο και πιο ζεστές. Η πίστα του πατινάζ αρχίζει σταδιακά να λιώνει,γίνεται πάλι υγρή.
Ήθελες τον χειμώνα να διατηρείς παγωμένες και κρυσταλλωμένες τις απατηλές σου ψευδαισθήσεις...
Τέλος το κύκλο τον ολοκληρώνει το καλοκαίρι,το οποίο είναι πολύ θερμό και ξηρό.
Ο ήλιος ανελέητος και εκδικητικός ρουφά κάθε σταγόνα του νερού σου και το όνειρό σου τότε εξαϋλώνεται και γίνεται ατμός.[/color][/B]


[B][color=red][I]Ψηλαφίζοντας τη βροχή,
κάνω μια απλή προσευχή
που περιμένω με προσμονή
να χαθεί το δάκρυ μου μαζί με τη σιωπή.

Ψηλαφίζοντας τη βροχή
νιώθω δροσοσταλίδες στα χέρια μου να κυλούν
κοιτάζω γύρω μου, μα όλα πια σιωπούν.
Τα μαλλιά μου είναι βρεγμένα
τα μάτια μου υγραμμένα
τα χείλη μου ματωμένα
τα γόνατά μου σκισμένα
τα λουλούδια που αγαπούσα είναι άδικα μαραμένα.
Και βαδίζω μόνη το μονοπάτι, αδύναμη, μικρή
η ευχή μου έπεσε στην άγονη τη γη
μα ελπίζω και θέλω να είμαι δυνατή.

Ο ήλιος φωτεινά να με ζεσταίνει
η θάλασσα με την αλμύρα της να με ταξιδεύει
το χλωμό το φεγγάρι να με νανουρίζει.
Ένα ανοιξιάτικο χελιδόνι θέλω να με επισκεφτεί
γλυκά να κελαηδεί και νοερά να με παρηγορεί[/I].[/color][/B]


[color=fuchsia][B] Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια[/B].

[B]Ελευθερία 24 ετών [/B][/color]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-10-2009