στον φιλο μου Βαγγελη

Δημιουργός: dr.rockthan, θανασης κρουσταλης

για τον παιδικο μου φιλο που εφυγε πριν χρονια σε τροχαιο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Αποψε περασα
απο τη γειτονια σου
δεν ησουνα εσυ,
μοναχα η σκια σου,

Σ΄ενα παραθυρο μπροστα,
ειχες σταματησει,
και δακρυα εβλεπα
χορο που΄χαν αρχισει.

#

Θυμθηκα τοτε που,
σε ειδε το φεγγαρι.
κι ασημοφωτισε
κοντα του να σε παρει

Κι εσυ τα πιστεψες
τα λογια του, τα πλανα
κι εγινες αστρο
στου ουρανου του, την αλανα.

#

Και κλεφτοκοιταγες
στο δρομο για διαβατες.
Να μην σε δουν
μεσα στις νυχτας τις απατες.

Λες και η ζωη
για σενα ητανε στημενη,
Μοιρα ,αλητισσα
στο χαρο ,πληρωμενη.

#

Μπρος στο παραθυρο
ερχοσουνα τα βραδυα,
χλωμη μορφη..
και βουτηγμενη ,στα σκοταδια

Κουρελια φοραγες
που ομως δεν σου πρεπαν,
στο τζαμι χτυπαγες
μα εκεινοι δεν σε βλεπαν.

#

Και οπως εφευγες,
στης θλιψης την αγελη,
βγηκε η μανα σου
και φωναξε..Βαγγελη...

Τα χερια απλωσες
ν΄αγγιξεις τα δικα της.
Το μονο που΄νιωσε
αερας, στα μαλλια της.

#

Δεν ξερω τωρα
σε ποιους τρεχεις ,γαλαξιες.
Σε ποιες χαμενες
τριγυριζεις πολιτειες.

Θελω μοναχα
να΄χεις την καρδια, κοντα σου.
Κι αμα κρυωνεις,
να φορας τα ονειρα σου.



(φιλε Βαγγελη...,
Καποτε θα ξαναπαιξουμε μπαλα, στην αλανα
της γειτονιας, οπως τοτε.
θα δεις..
Και παλι μπομπιρες, στα στενα του ουρανου, με τα σπαθια μας..
Στο υποσχομαι!!!!)

θανασης κρουσταλης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-10-2009