Απέραντη Σιωπή Δημιουργός: ppoppo Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Απέραντη σιωπή.
Ολη του η ζωή ένα ήσυχο απόγευμα.
Τρέμουν τα χέρια του ψάχνοντας το κενό.
Τρέμουν τα χείλη του
ψάχνοντας να βρει το δρόμο των ματιών.
Κι έρχεται η νύχτα,
Καθώς τον σκέπασε τα μάτια του σφαλήσαν.
Πιάστηκε στα σκοτεινά της δίχτυα.
Δίχτυα που δεν έπιασαν παρά μονάχα πληγωμένα αστέρια.
Μικρές αναλαμπές.
Τον ξεγελούν, θαρρεί πως του φυτρώσανε φτερά
παλεύει να ξεφύγει απ΄το δίχτυ.
Πρέπει να διαβεί το θάνατο για να ζήσει.
Αυτό πια το ξέρει.
Τώρα βυθίζεται.
Σα κάτασπρο σκαρί το βρήκε η φουρτούνα.
Τον κέρδισε η υγρή σιωπή
είχε πολύ μέσα στη θάλασσα βαδίσει.
Ακόμη είναι νύχτα
απ΄άκρη σ΄άκρη πέπλα
κι ακόμα περιμένει το δικό του απόγευμα.
Θαρρεί πως του φυτρώσανε φτερά Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2009 |