Παν μέτρον άριστον;

Δημιουργός: EleutheriaPL, Elżbieta Flisak

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το δρόμο μου μετράω
Και ντρέπομαι και τρέμω
Χιλιόμετρα να πάω
Στο πουθενά να βγαίνω

Ξυπόλυτη βρεγμένη
Μες στο μετρό ή τρένο
Στα πλήθη μόνη - ξένη
Χαμένη πριν πηγαίνω

Στου γκρίζου μετερίζι
Στης μοναξιάς μαράζι
Σε μένα ο,τι αξίζει
Η μοίρα δε μοιράζει

Τυφλά μου μονοπάτια
Τυχαία καταλήγουν
Χαλίκια και αγκάθια
Στις φτέρνες μόνο μπήγουν

Στον πάγο περπατάω
Διατρέχοντας το ρίσκο
Ανθρώπους θα ρωτάω -
Μα κάπως δεν τους βρίσκω!

Τα μέτρα τέρμα πάνε
Και χάνουν εξουσία
Τα μόνα που μετράνε -
Τα μετρητά κι η βία

Μετριότητα μετράει
Στην κλίμακα δική της
Και όποιος δεν χωράει
Είν' ταπεινός αλήτης!

Δικές της παραβάσεις
Στην πλάτη του τις ρίχνει
Κι ως κακοήθη δράστη
Σ' αθώα μάτια δείχνει

Τα λόγια μου μετράω
Για να τα μετατρέψω
Στα μέτρα να κρατάω -
Μ' αυτά γλιστράνε έξω!

Αμέτρητα πονάω
Και άνευ όρων φτάνω
Το μέλλον που μετράω
Στερνές ελπίδες χάνω

Θα τα μετριάσει ένα
Μετριοπαθές του βλέμμα
Θα βάλει μήπως τέρμα
Στο μπέρδεμα και ψέμα;

Κι αν άλλοι δεν αλλάζουν
Αυτός θα γίνει πέτρα
Οι σκέψεις του ωριμάζουν
Και θα ληφθούν τα μέτρα;

Ή μήπως θα βουλιάξει
(Αφού το κάνουν άλλοι)
Στου κόσμου χρυσή λάσπη
Θα κρύψει το κεφάλι;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-10-2009