Mορφωτικός Σύνδεσμος Νήσου Χάλκης

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Mορφωτικός Σύνδεσμος Νήσου Χάλκης</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Mορφωτικός Σύνδεσμος Νήσου Χάλκης</b><p>Δημιουργός: romance4love2you, <i>Georgios Kantemis</i><p><i> Κύριε,φυλαξόμεν ημάς υπό της Αγίας Σου Σκέπης και ευλόγησον ημάς ως ακολουθόμεν τας Αγίας Σου Εντολάς...Ζήτω η 28η Οκτωμβρίου...Ζήτω το Έθνος...</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>[B]Π.Φάληρο <br />
τραμ στάση Παναγίτσα <br />
Αχιλλέως 59 <br />
Mορφωτικός Σύνδεσμος Νήσου Χάλκης <br />
Είναι μία πολυκατοικία δίπλα σε ένα ανθοπωλείο<br />
Σάββατο 31-10-2009<br />
Ώρα έναρξης 18:30[/B]<br />
<br />
Το κείμενο είναι το ίδιο όποιος το έχει διαβάσει ήδη ευχαριστώ εκ βαθέων ψυχής<br />
Και να ζητήσω συγνώμη από μία φίλη αλλά δεν βρήκα το ποίημα που έψαχνα<br />
Επαφίομαι στο εγγύς μέλλον...  ::hug.::<br />
<br />
Τρεις μέρες τώρα είμαι νεκρός<br />
κείμαι στις μνήμες και προσπαθώ<br />
προσπαθώ να επιβιώσω όπως πάντα<br />
ένα αστείο μια φάρσα κάτι να κρατηθώ<br />
μα αυτήν την φορά δεν ήταν αρκετό<br />
απλώς σχηματίζεται μια γκριμάτσα στο πρόσωπό μου<br />
και ξεψυχά πάνω στα ξερά από το δάκρυ χείλη<br />
ένα δάκρυ που κύλησε καθώς άχνιζε από την λάβα<br />
από την φωτιά βαθειά στα στήθη στα Τάρταρα<br />
ΝΑΙ στα Τάρταρα της ψυχής που κοχλάζει η ελπίδα<br />
μα ενώ το ήξερα συνέχισα σαν Στρατηλάτης;Εξερευνητής;Οδοιπόρος;Αλαζόνας; στα κατάβαθά μου<br />
κι ανέσυρα μνήμες συναισθήματα την φυγή από την Πατρίδα<br />
ΟΧΙ δεν είδα ποτέ την πανέμορφη Χάλκη που γέννησε την μητέρα μου<br />
μα εγεννήθηκα στο Μπαλουκλή κι έζησα 4 μήνες σην Κωνσταντινούπολη<br />
κι έναν ακόμη μήνα στην χιλιοπροδομένη Πατρίδα Πατρίδα μου<br />
το νησί που γέννησε τον πατέρα μου την Ίμβρο<br />
κι αν και μωρό δίχως μνήμη τα συναισθήματα είναι εδώ<br />
στον βυθό αυτού του ηφαιστείου που με προκάλεσε να βουτήξω<br />
κι εγώ το έκανα,από ελπίδα;από επιθυμία;από αλαζονεία;<br />
Ίσως να μην μάθω ποτέ αλλά ελπίζω να άξιζε τον κόπο<br />
και να δω αρκετούς από εσάς στην εκδήλωση που θα γίνει<br />
από τον σύλλογο των Χαλκιανών των Πριγκηπονήσων στις 31-10<br />
Πραγματικά δεν ξέρω ποια είναι η αλήθεια αλλά ακόμη κι αν ήταν<br />
η έπαρση,η οίηση,αυτή η αδυσώπητη αλαζονεία που με ώθησε<br />
χαίρομαι για την ψυχή και το δάκρυ που πότισα αυτούς τους στίχους<br />
και για να είμαι σίγουρος για την καθαρότητα της γνώσης<br />
καθώς και για τα ειλικρινή αισθήματα με τα οποία τα έγραψα<br />
η όποια εκμετάλευση ανήκει στον σύλλογο τώρα με έναν όρο<br />
τα όποια έσοδα από τις όποιες δημιουργίες έχω παραχωρήσει<br />
θα πάνε αποκλειστικά σε αγαθοεργίες που διενεργεί κατά καιρούς ο σύλλογος<br />
γιατί μόνο έτσι θα μπορώ να κοιμηθώ ήσυχος με την συνείδησή μου<br />
και χωρίς να νιώθω ότι ξεπουλάω την ψυχή μου ή ότι την προδίδω<br />
Με αυτά τα λόγια προσπαθώ να σας εντρυφήσω στα ενδότερά μου<br />
και να δείτε,εσείς κι όποιος άλλος ότι δεν γράφτηκαν για την μνεία και το χρήμα<br />
αυτά και να ήθελε η ψυχή δεν θα μπορέσει ποτέ να τα γευτεί<br />
ίσως ένα μπράβο για την τόλμη να πάει εκεί και να νιώσει,να βιώσει<br />
και να γράψει ή καταγράψει αυτά που κρύβει τόσα χρόνια<br />
αν κι αυτό ακόμα μοιάζει ασήμαντο μπροστά στα όσα έζησε και γεύτηκε<br />
γι'αυτό θα παρακαλέσω να μην αφήσετε σχόλια<br />
μόνο την επιθυμία να παρευρεθείτε στην εκδήλωση<br />
και μια καλημέρα καλησπέρα γεια...<br />
απλώς για να δείξετε ότι με νιώθετε φίλο όπως εγώ<br />
Ελπίζω να παρευρεθείτε όλοι όσοι αγαπάτε την Πατρίδα που αφήσαμε<br />
κι έτσι απλά να σβήσω το λυχναράκι μου για λίγο<br />
μέχρι να βρω την δύναμη να μοιραστώ ξανά μαζί σας<br />
δημιουργίες,σκέψεις σχόλια,μηνύματα ...<br />
Αλήθεια,έχω ακόμα τόσες δημιουργίες από την αναζήτηση αυτήν<br />
κι άλλες παλαιότερες αλλά θα ήταν άδικο να με διαβάζετε<br />
κι εγώ απλώς να αναρτώ και να ξαναβγαίνω<br />
γιατί δεν έχω την δύναμη να διαβάσω και την κρίση να κατανοήσω και να σχολιάσω<br />
κι αυτό είναι για μένα θάνατος,το να μην μπορώ να συμμετέχω<br />
εδώ και 3 μέρες προσπαθώ απεγνωσμένα να σας διαβάσω και δεν μπορώ<br />
είτε αφήνω υπονοούμενα είτε γράφω άσχετα είτε...<br />
Ζητώ μια μεγάλη συγνώμη από όλους και κυρίως από τα φιλαράκια<br />
αν και για μένα όλοι είστε φίλοι μου κι ελπίζω αυτό να είναι αμοιβαίο<br />
όμως δεν έχω γνωρίσει μήτε 100 μέλη από τα χιλιάδες μέλη-στιχοφίλους<br />
και να ευχαριστήσω την πιο μικρή σε ηλικία ύπαρξη που με αυτά τα ματάκια<br />
μου έδωσε την δύναμη να γράψω αυτά τα λόγια καθώς και την μαμά της<br />
που μοιράστηκε μαζί μας αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες,ευχαριστώ Χαρά,ειλικρινά<br />
και συγνώμη που δεν ξαναεπικοινώνισα στα στιχοφιλαράκια αλλά...καταλαβαίνεις ελπίζω<br />
κι ελπίζω να το διαβάσετε προσεκτικά και να μην το περάσετε έτσι<br />
και να αφήσετε ένα γεια απλώς.<br />
<br />
Με όση αγάπη μου έχει απομείνει<br />
σας φιλώ στα μάγουλα<br />
κι αφήνω ένα στο επανιδείν<br />
σ'όλην την στιχοπαρέα.<br />
<br />
Θα προσπαθήσω να μπαίνω για να σας δώσω τις τελευταίες πληροφορίες σχετικά με την εκδήλωση,όποιος ενδιαφέρεται και να δω τυχόν μηνύματα στο ταχυδρομείο...<br />
<br />
Σας χαιρετώ προσωρινά<br />
και σας εύχομαι δυνατές δημιουργίες<br />
Την αγάπη μου και την φιλία μου<br />
δυνατά κι ειλικρινά<br />
Γεώργιος.<br />
<br />
romance4love2you (Georgios Kantemis) © 24-10-2009 @ 02:21<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2009</td><td valign=top></td></table><br />