Οι Μαύροι Θρόνοι

Δημιουργός: ΓΙΑΝΝΗΣ Κ

Ειπα εχθές ότι θα απενεργοποιήσω τα σχόλια.Μου είπατε ότι έτσι δε θα επΙτρέπω τη κριτική.Από τη μία η υπόσχεση και από την άλλη ο φασισμός της απενεργοποίησης.Αλλά για το φασισμό..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μία νύχτα, μαύρη νύχτα
ξάφνου μέσ'τη σιγαλιά
βγήκαν και έτρεχαν στους δρόμους
γαύγιζαν μαύρα σκυλιά.
Και έκλαιγαν μέσα στα σπίτια
από τρόμο τα παιδιά.
Μα θαρρώ ήταν πάντα νύχτα
νύχτα μαύρη και βαθιά.

Μ'αλυσίδες η σελήνη
κείτοταν στη φυλακή
και πιό δίπλα της τ'αστέρια.
Μαύρα σύννεφα φρουροί
της γελάγαν και τη βρίζαν
κι'αυτή όλο πιό χλωμή.

Μία νύχτα, μαύρη νύχτα
μέσ'τη πόλη των πουλιών
τάραξαν την ησυχία
οι φωνές των κορακιών.
Ήταν νύχτα,μαύρη νύχτα
που'ρθαν γύπες στρατηγοί
μαύρα έβαλαν κοράκια
να επιβάλλουν τη σιωπή.
Μα θαρρώ ήταν πάντα νύχτα
νύχτα δίχως μουσική.

Τραγουδούσε ο λύκος μόνος
μέσ'το δάσος των σκιών
και περίμενε μ'ανδρεία
τα κοπάδια τσακαλιών.
Πάντα λύκος, πάντα μόνος
με μισή πιά τη ψυχή
μιά σελήνη ερωμένη
είχε εξαφανιστεί.

Μία νύχτα, μαύρη νύχτα
τα παιδιά και τα πουλιά
παραδώσανε στο μαύρο
τα όνειρα και τα φτερά.
Και θαρρώ είναι ακόμα νύχτα
νύχτα μαύρη στη καρδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2009