Στον ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗ και στους υπολοίπους μας

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Στον ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗ και στους υπολοίπους μας</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Στον ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗ και στους υπολοίπους μας</b><p>Δημιουργός: elli<p><i> Τόλμησε η ταπεινή πένα μου και πήρε μια θέση, πάντα με ειλικρινή και φιλική διάθεση προς όλους σαςσας εκλιπαρώ να την κατανοήσετε και να μην την παρεξηγήσετεΦιλιά σε όλους σας, αφού σας γνωρίζω τόσο καλάλέγεστε συνάνθρωποί μου.</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Φίλε μου και συμπατριώτη ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗ<br />
Θα ήθελα να σου εκφράσω την ευτυχία μου<br />
(και χωρίς να ειρωνεύομαι ή να κάνοντάς σου χιούμορ, <br />
αλλά αυθόρμητα και ειλικρινέστατα)<br />
που μου επιβεβαίωσες σήμερα, <br />
πως είμαι από τα μέρη σου. <br />
Το είχα υποψιαστεί και ήθελα <br />
απλά να μου το επιβεβαιώσεις. <br />
Τώρα έχω μια απερίγραπτη χαρά <br />
που ανακάλυψα εδώ στο χάος του διαδικτύου <br />
και σε αυτή την ιστοσελίδα <br />
έναν ακόμη συνάνθρωπο μου και που τυγχάνει να είναι <br />
από την ιδιαίτερή μου πατρίδα. <br />
Και που ίσως να με κατανοήσει καλύτερα σε αυτά <br />
που θέλω να καταθέσω σε όλους <br />
τους σεβαστούς συνοδοιπόρους μου εδώ  <br />
Και αυτό μπορεί να συμβεί για τον εξής απλό λόγο <br />
Ο ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ έχει μυρίσει τις ίδιες μυρωδιές <br />
αυτού του νησιού που ζω και υπάρχω <br />
έχει αγναντέψει το πράσινο χρώμα της ελιάς (σύμβολο ειρήνης),  <br />
το γαλάζιο του πελάγου, <br />
έχει ακούσει μουσική από τις μπάντες <br />
και έχει προφέρει τις λέξεις με τη τραγουδιστή διάλεκτό μας. <br />
Είμαι τοπικίστρια τι να κάνω?<br />
Συγχωρέστε με οι υπόλοιποι συνοδοιπόροι μου εδώ, <br />
νομίζω και εσείς τοιουτοτρόπως θα αισθάνεστε <br />
για τις ιδιαίτερες πατρίδες σας και τους συμπατριώτες σας <br />
και να κατανοείτε τώρα το συναίσθημα που αυθόρμητα εκφράζω <br />
προς τον συμπαθέστατο, κατά τα άλλα, ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗ.<br />
 Τώρα εν τω προκειμένω και  όσον αφορά τους στίχους σου,<br />
φίλτατε Παραποιητή και με τον τίτλο «πεταλούδες» σήμερα, <br />
εγώ εννόησα καλώς τους στίχους σου <br />
(και «κόβω το κεφάλι μου» για το δίκαιο της πεποιθήσεως μου) <br />
πως η πραγματική αλήθεια είναι ξεκάθαρη και διάφανη. <br />
Όλα γίνονται για το κυνήγι της πεταλούδας. <br />
ότι δηλαδή ο έρωτας είναι αυτός καθαυτός<br />
 το Α και το Ψ στη ζωή του ανθρώπου. <br />
Κάπου (βρε σεις) παραμονεύει και μας έχει κάνει <br />
όλους εδώ μέσα «μπάχαλο» <br />
Κι όποιος δεν συμφωνήσει αυθόρμητα μ' αυτό μαζί μου<br />
μάλλον ανέραστος/η είναι ή καθόλα ανυποψίαστος/η. <br />
Τώρα για τη μεγαλοφυΐα  Πούσκιν <br />
και με το ποίημα του «στον Ποιητή», <br />
δεν αναφερόταν σε σένα ειδικά, απλά καταχράστηκα το χώρο του σαλονιού σου, <br />
(συμπάθα με, αναγνωρίζω ότι έχει μεγαλύτερη<br />
αναγνωσιμότητα από το δικό μου). <br />
Και τούτο έπραξα μήπως καταφέρω να γλυκάνω σε όλους μας, <br />
με εκείνα τα σπουδαία λόγια του Πούσκιν,<br />
την αγριάδα της φωνής μας και που ακούγεται τις τελευταίες μέρες<br />
σε αυτή την ιστοσελίδα της ποίησης και της δημιουργίας.<br />
 Έτσι για να δούμε όλοι, ότι απλά επαναλαμβανόμαστε <br />
με το να λέμε τα ίδια και τα ίδια και τίποτα παραπάνω. <br />
Έχουν πει άλλοι σπουδαιότεροι από εμάς τα πάντα<br />
και εμείς τώρα, ως ευαίσθητοι άνθρωποι που είμαστε<br />
και θέλω να πιστεύω ότι εξακολουθούμε να παραμένουμε ευαίσθητοι. <br />
Ψάχνουμε εαυτούς και αλλήλους μέσα σ' αυτή την εποχή <br />
που διανύουμε και καλώς βέβαια πράττουμε, <br />
με το να γράφουμε στίχους <br />
και ο καθένας με το δικό του ξεχωριστό και όμορφο τρόπο... <br />
Επίσης να εκφράσω σε όλους εδώ τη διακαή επιθυμία μου <br />
πως κάπου, κάπως και κάποτε<br />
ίσως να είναι αναγκαίο να συγκεντρωθούμε και προσωπικά <br />
συζητώντας μετά φαγητού και οίνου<br />
(που ευφραίνει και την καρδίαν) χωρίς κακίες και έχθρες.  <br />
Σας εκλιπαρώ όλους όχι άλλες διαμάχες, άναψαν ήδη τα αίματα<br />
Για να αρχίσουμε πάλι το γράψιμο <br />
και τη κατάθεση των λουλουδιών των ψυχών ημών<br />
Υπάρχει εδώ άπλετος χώρος για όλους μας<br />
Γιατί για όλους βγαίνει ο ήλιος κάθε πρωί σε αυτή τη γη  <br />
κι εδώ σε αυτή την ιστοσελίδα,<br />
φίλτατοι, να είστε σίγουροι πως υπάρχει πολύς ήλιος <br />
Που ξέρετε μπορεί και να σταθούμε υπερτυχεροί, <br />
να πετύχουμε και την αθανασία των ψυχών ημών<br />
και να τα ξαναλέμε στον παράδεισο ή στην κόλαση. <br />
Όμως σας εκλιπαρώ,  μη το κάνουμε άλλο κόλαση εδώ μέσα. <br />
Και κάτι σημαντικό ακόμη .<br />
την προσοχή και την φροντίδα μας στα παιδιά <br />
Τα παιδιά της χώρας μας είναι και θα παραμένουν, <br />
για το μέλλον όλων μας, σαν πολύτιμα «κοσμήματα» <br />
(βλέπετε το παιδί Ελενίτσα) που πρέπει, <br />
όχι μόνο να γινόμαστε ένα λαμπρό παράδειγμα προς μίμηση για εκείνο, <br />
αλλά και κατά κάποιο τρόπο οι αγνοί εκπαιδευτές της αθώας<br />
και ανυποψίαστης παιδικής ψυχούλας του. <br />
Καλή συνέχεια και έμπνευση σε όλους σας. <br />
Και προς θεού μη με παρεξηγήσετε,  παιδιά <br />
ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΩΝΩ ΠΑΙΔΙΑ<br />
Γιατί θέλω να πιστεύω πως ακόμα, παραμένουμε <br />
όλοι μας παιδιά σε κάποιο κρυφό κομμάτι της ψυχής μας.<br />
Πάντα φιλικά Έλλη<br />
από το νησί των Φαιάκων <br />
«Κι ακόμα πες μου, ποια είν' η χώρα σου κι η πόλη κι ο λαός σου,<br />
για να σε πάνε τα καράβια μας με τους διαλογισμούς τους'<br />
τι εμείς οι Φαίακες στα καράβια μας δε θέμε καπετάνιους <br />
κι ουδέ τιμόνια, σαν που βρίσκουνται στων άλλων τα καράβια'<br />
ό,τι λογιάζουμε, ό,τι θέλουμε μονάχα τους το βρίσκουν, <br />
και των ανθρώπων όλων ξέροντας και καρπερά χωράφια <br />
και πολιτείες, γοργά της θάλασσας τα πλάτη διαπερνούνε <br />
συντυλιγμένα μες σε σύγνεφο και καταχνιά, κι που δ' έχουν <br />
φόβο ποτέ τους να βουλιάξουνε κι ουδέ ζημιά να πάθουν»..<br />
<br />
από την Ομήρου Οδύσσεια σε μετάφραση Ν. Καζαντζάκη<br />
και επιτρέψτε μου να υποκλιθώ, με όλη την ταπεινότητα μου <br />
στις μεγαλοφυΐες και των δύο, η οποίες θα λάμπουν <br />
σαν υπέρλαμπρος ήλιος <br />
στους αιώνες των αιώνων ΑΜΗΝ.<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2005</td><td valign=top></td></table><br />