Απομεινάρια μια μέρας

Δημιουργός: JINO.X

...απ' τα κλεμμένα...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απομεινάρια μια μέρας


Μουλιάζεις κάτι στρινγκ σε χλιαρό νερό
Μες στην οθόνη ορφανά και μισθοφόροι
Κι ενώ παλεύεις το λιπώδη σου εαυτό
Απέναντι σε παίρνουν μάτι τρεις μαστόροι

Στο λιβινγκρουμ χοροπηδάνε τα παιδιά
Μια στάλα αφτερσέιβ να νιώσεις πιο κοντά του
Πως την ξεβάφει του έρωτά σου τη μπογιά
Τώρα που δίπλα ροχαλίζει η μαμά του

Ψιλοκομμένο πράσο στο μπολ με τα τυριά
Απ’ την κλεισούρα πια τα νεύρα σου κουρέλι
Κι όπου κοιτάξεις, τ’ όνειρό σου τσιμουδιά
Δεύτερος όροφος, τριάρι στην Κυψέλη

Τα τζάμια πάλι γέμισαν με δαχτυλιές
Μια ύπουλη χαρά ξυπνά στα πορτοφόλια
Απ’ το πολύφωτό σου κρέμασαν θηλιές
Πριν να νυχτώσει σ’ έχουν πιάσει τα διαόλια

Κάτι αλβανάκια παίζουνε στο πάρκο από πίσω
Κρυφά ο Αλλάχ στριμώχνεται σε υπόγεια καιρό
Αν φύγω τώρα, σκέφτεται, δε θα ξαναγυρίσω
Και μένει εκεί ακίνητη με βλέμμα σταθερό

Ένας ταρίφας έριξε στ’ αλλοδαπά βρισίδι
Αυτή η μαγκιά του ανώτερου πώς καίει στα σωθικά;
Με μεγαλόσχημους σταυρούς στο ξύλινο στασίδι
Με τ’ αγιασμένα εδώδιμα και αποικιακά

Πού ‘ναι οι δικοί σου άνθρωποι ψάχνεις απορημένα
Πάει καιρός που γύριζε στο σπίτι με φιλιά
Μαχαιροπήρουνα βροντούν τώρα βαριεστημένα
Σε πρόλαβε το κρύο και δεν έστρωσες χαλιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-11-2009