Μοναξιά

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όμορφα λόγια μου ψιθυρίζει απόψε η μοναξιά
Τα όνειρα μου διασχίζει μες στον χρόνο κρυφά
Δεν είναι ντυμένη με την σκληρή της πανοπλία
Όχι δεν είναι πιά λυπημένη,ξενύχτικη αμηχανία

Σε ώρα φθάνει σωστή,ανάμεσα στην καταιγίδα
Κι όλο για σένα μιλάει με ψυχή,με γυροφέρνει σαν ελπίδα
Ναι,τ’όνομά σου μονάχα προφέρει,ανοίγοντας νέο τόπο φυγής
Με τραβάει χαρμόσυνα απ’το χέρι,για ταξίδι ζωής

Στην κοπιώδη την ακολουθάω πορεία ,ήρθε η ωραία εποχή
Μετράω με πάθος τη νοσταλγία,ξυπνάει η απαντοχή
Ώσπου φθάνω στο φώς σου,δεν υπάρχει στο τοπίο σου γκρεμός
Απέραντη η θάλασσα κι ο ουρανός σου,λιποτάχτης ο καημός

Άλικο λουλούδι κρατάω,σε γνωρίζω σε λέω αγάπη
Αργά,αργά φτεροκοπάω ,στο στήθος μου ξεκουρδίζεται κάτι
Αύρα ή αντάρα δεν πειράζει,η έκπληξη μου δεν ρωτάει
Στ’όνειρο η καρδιά μου βουλιάζει,γελάει κι αγαπάει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-11-2009