Λύπες

Δημιουργός: azoritis, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τις λύπες μου απόψε μάζεψα στην κρύα μου καρδιά
μαζί τους είπα πως θα ξηγηθώ σταράτα και αντρίκια
σκοτάδι ασυμμάζευτο πλημμύρισε μες τη νυχτιά
και ποιές να πάρω, ποιές ν'αφήσω, να μοιράσω ίσια δίκια.

Η μια σαν μάνα μου γλυκιά με αγκαλιάζει στοργικά
εγώ μια πίκρα μου αχρέωτη για χρόνια της χαρίζω
εκείνη να μου λέει δεν πειράζει, χαμογελαστά
αγάπη άλλη η δικιά μου γιέ μου έτσι την ορίζω.

Και κάποιες άλλες σαν γυναίκα να μου μοιάζουν και παιδιά
σε ουρανούς καθάριους και ταξίδια να με παρασέρνουν
τις μέρες εγώ να βάφω με μια μαύρη πινελιά
αυτές για πάντα έναν ήλιο αφτιασίδωτο μου φέρνουν.

Οι τελευταίες, φίλοι νέοι μα και κάποιοι πιο παλλιοί
που ήταν ξεχασμένοι στης ζωής μου την τρελλή τη ζάλη
να με πειράζουν και να λένε πως δικοί μας οι καιροί
αντάμα είμαστε σ'αυτή τη μάχη τώρα τη μεγάλη.

Και κει που έλεγα μαζί τους πως θα ξεμπερδεύω πια
μες το σκοτάδι με το δάκρυ όλες τους πως θα τις σβήσω
με φέρανε μια τούμπα τον καιρό, με φέρανε χαρά
κι'αυτές που λύπες νόμιζα χαρές μου είναι για να ζήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-11-2009