Αντάμωση

Δημιουργός: MAЯIA P.

Καλησπέρα στιχοοικογένεια !... ~ ε ~

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αντάμωσα την Άνοιξη στα χείλη σου
Μα είχες τον Χειμώνα στην καρδιά σου
Κι εσύ με υποδέχθηκες σαν φίλη σου
Και μ' άφησες να μπω στα όνειρά σου...

Μα ρίζωσε στην σκέψη μας η άρνηση
Τα "πρέπει" αντιμάχονταν τα "θέλω"
Κι απόμενε μετέωρη η ταύτιση
Να καίει την καρδιά μας σαν φουρνέλο...

Και φεύγαν εποχές δίχως χαμόγελο
Και σέρνονταν τα πόδια μας στο χώμα
Εγώ μέσα σε σχέσεις δίχως όφελος
Κι εσύ σε έναν γάμο δίχως σώμα...

Μα λιώναμε κι οι δύο από έρωτα
Που στοίχειωνε το νου και το κορμί μας
Και κρύβαμε τα πάθη τ' αφανέρωτα
Σε στίχους που μιμούνταν τη φωνή μας...
...

Μα κάποτε η Μοίρα μας λυπήθηκε
Και θέλησε το δίκιο ν' αποδώσει
Τα δάκρυα στα μάτια μας θυμήθηκε
Και κίνησε γοργά να μας ενώσει...

Κι ανοίξανε στη θέα μας τα πέλαγα
Ραγίσανε οι άγριοι οι βράχοι
Στα χέρια σου σαν είδαν ότι γέλαγα
Αισθάνθηκαν χαμένοι και μονάχοι...
...

Μα ποιός την ευτυχία μας δεν ζήλεψε ;
Ποιός χάρηκε θαρρείς τον έρωτά μας ;
Αντάριασε ο κόσμος και αγρίεψε
Σκορπίζοντας χολή στα όνειρά μας...

Και πέσαν καταιγίδες στην αγάπη μας
Βροντές και κεραυνοί μας δυναστεύαν
Καρφιά έσπερναν μέσα στο κρεβάτι μας
Την κάθε μας προσέγγιση φονεύαν...
...

Μα κάποτε προτάξαμε τα στήθη μας
Απέναντι στον άθλιο τον όχλο
Γενήκαν τα "πιστεύω" και τα ήθη μας
Το πιο γερό της σχέσης μας το όπλο...

Κι οι δυο.. με μια φωνή τους απαντήσαμε
Πως τίποτε ξανά δεν μας χωρίζει
Εμείς με την καρδιά μας αγαπήσαμε
Και όχι με.. παπάδες και με ρύζι !...
...

Και κλείσανε τα στόματα στα λόγια μας
Χαμήλωσαν τα βλέμματα του πλήθους
Σταμάτησαν το χρόνο τα ρολόγια μας
Και πήραμε το ρόλο μας στους μύθους...




8-12-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-11-2009