Μη γελάς, όνειρο είναι

Δημιουργός: someone...

Για όσους έχουν αισθήματα!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όπου κι αν είσαι,
όπου κι αν κοιμάσαι,
να ξέρεις ότι εγώ θα έρχομαι στο όνειρο σου
και θα σου τραγουδάω το πιο όμορφο τραγούδι που έχεις ακούσει ποτέ...

Θα το τραγουδάω μόνο για σένα...
Το πρωί θα το ξεχνάς...
Τη νύχτα θα στο ξαναθυμίζω...
Κι αν χαμογελάσεις,
θα νιώσω το πιο γλυκό χαμόγελο του κόσμου να με διαπερνά
και να με κάνει να χαμογελώ κι εγώ...
Έστω για λίγο...
Γιατί έτσι είναι τα όνειρα...
Κρατάνε μια στιγμή μονάχα...

Μόλις τελειώνω το τραγούδι μου
θα σε φιλώ απαλά στο μέτωπο,
θα κλέβω μια αναπνοή σου
και θα εύχομαι όλα τα αστέρια να φωτίζουν τα όνειρα σου...
Ένα καινούριο φιλαράκι,
το φεγγάρι,
θα σε κοιτάζει από ψηλά
και θα σε προσέχει μέχρι να ξημερώσει...
Εγώ,με την κλεμμένη αναπνοή σου
θα ανασαίνω μέχρι το πρωί...
Και κοιτώντας τον ουρανό
θα αναρωτιέμαι γιατί σε άφησα να φύγεις...
Μα τώρα δεν έχει σημασία...
Μπορεί να κοιμάσαι σε μια άλλη αγκαλιά...
Που εύχομαι να σε προσέχει περισσότερο από το μικρό μου φεγγάρι...
Μα κάθε φορά που αυτή η αγκαλιά θα σε πληγώνει,να κοιτάζεις έξω από το παράθυρο...
Το φεγγάρι κλαίει...
Κι εγώ μαζί του...
Δεν με βλέπεις αλλά ξέρω πως με αισθάνεσαι...
Θα εμφανίζομαι σαν ένας γλυκόπικρος κόμπος στο λαιμό σου...
Ένας κόμπος που ανεβαίνει
και τελικά αφήνει δυό σταγόνες βροχής στα μάτια σου...
Δυό σταγόνες που κυλούν αργά στο πρόσωπό σου
και τελικά πέφτουν στο πάτωμα και σπάνε...
Την ίδια στιγμή που ραγίζει η καρδιά μου και γίνεται σκόνη...

Το πρωί το φεγγάρι θα χάνεται,
γιατί τη μέρα θα έχεις άλλους να σε προσέχουν...
Κι όμως εκείνο,κρυμμένο,θα κλαίει...
Φταίει το παράπονο...
Νομίζεις ότι οι άλλοι σε προσέχουν πιο πολύ απ'αυτό...
Πιο γλυκά,πιο τρυφερά,πιο παιδικά,πιο αθώα,πιο χαμογελαστά...


Κι εγώ θα παρακαλώ να ξανάρθει γρήγορα το βράδυ...
Για να έρθω στο όνειρο σου και να σου ψυθιρίσω πόσο σ'αγαπώ...
Με ένα μου βλέμμα να δεις το απόλυτο κενό που νιώθω και χάνομαι μέσα του...
Να σου πω ότι τριγυρνάω σε άδειους ουρανούς και παρακαλάω να σε δω...
Ότι μετράω τ'άστρα κι αυτά με περιγελούν,
γιατί το καθένα απ'αυτά έχει το ταίρι του κοντά του...


Νιώθω τόσο αδύναμη που μπορώ μόνο να σου τραγουδάω...
να σου τραγουδάω....
να σου τραγουδάω....
Και τόσο δυνατή όταν χαμογελάς...
Χαμογέλα...
Χαμογέλα...

Όσο για το φεγγάρι...
Είναι μόνο ένα παιδί...
Πότε κλαίει,πότε γελάει,πότε με κοιτάζει παραπονιάρικα...
Τώρα τελευταία θυμώνει κιόλας όταν με βλέπει λυπημένη...
Και μένα δεν μ'αρέσουν τα θυμωμένα φεγγγάρια...
Γι αυτό,θα διώξω κάθε λύπη,
θα φορέσω την καλύτερη μου διάθεση
και θα έρθω να σου τραγουδήσω το πιο χαρούμενο τραγούδι!
Για μια στιγμή...
Κάποιος με χτυπάει παιχνιδιάρικα στην πλάτη...
Το φεγγάρι...
Μου κλείνει το μάτι και χαμογελάει πονηρά...
Αρχίζω ξανά να ζω!


Σ'αγαπώ...
Θα τραγουδάω μόνο για σένα....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-05-2005