Γιάννης Κ - στη φόρα Δημιουργός: rock sugar, Ελένη κάποιος που θέλεις να γνωρίσεις Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info R.S. :
Παίρνω το βήμα λοιπόν...
Γιάννης Κιούσης, τι ιστορία κουβαλά αυτό το όνομα;
Τι φορτία και χαρές κουβαλά αυτός ο άνθρωπος;
( αναφέρεις αν επιθυμείς και προσωπικά στοιχεία, όπως
ηλικία, οικ. κατάσταση κλπ.. τα τετριμμένα)
Γ.Κ.:
Ιστορία,χμ...περήφανος για αυτή,ο παππούς μου ήταν ποιητής και συγγραφέας
με το ψευδώνυμο Ιωάννης Καραβίλης,έγραψε γιά το πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και
για τη μεγάλη Ελλάδα.Κάποτε θα εκδώσω το έργο του,είνα χρέος τιμής προς αυτόν.
Γεννήθηκα στο Τορόντο του Καναδά από Έλληνες γονείς το 1970.
Μετανάστες που πήγαν εκεί για δουλειά και όχι γιατί δεν άντεχαν τη δικτατορία.
Άρα είμαι κάπου στα 39,εργένης τώρα συνειδητά, παλιότερα από ανάγκη
γιατί δεν έβρισκα....γυναίκα.Ποιά να μ'αντέξει?
R.S.:
Φαίνεσαι παιδί (γιατί παραμένεις ένα παιδί)
με πολλές ευαισθησίες. Πολλά ερεθίσματα.
Πες μου έναν άνθρωπο, που επηρέασε σημαντικά τη ζωή σου.
Ποια ήταν η πρώτη φορά που άρχισες να γράφεις και γιατί;
(αν υπάρχει γιατί)
Γ.Κ:
Ο παππούς μου αναμφίβολα είναι ο πρώτος που με επηρέασε.
Επειδή δεν έβλεπε πια να διαβάζει με έμαθε και στα πέντε μου ήδη μπορούσα και του διάβαζα τη τότε Αυριανή.
Η γιαγιά μου που οι κουβέντες της είχαν πάντα μία μελωδία σα τραγούδι.
Μα πάνω από όλα με επηρέασε ο Γιάννης Αγγελάκας.Τον άκουσα πρώτη φορά στο Αγρίνιο σε ένα live και από τότε .....
Άρχισα να γράφω από τα επτά.Τα άλλα παιδάκια έπαιζαν μπάλα και εγώ έγραφα.Επηρεασμένος από το νέο κύμα,Βιολάρη,Νταλάρα,Αλεξίου κλπ προσπαθούσα να τους μιμηθώ.
Πάντα με θυμάμαι με ένα χαρτί και ένα στυλό στη τσέπη μη χάσω την έμπνευση.
Φαίνομαι παιδί? Ειλικρινά δεν έχω καταλάβει ότι μεγάλωσα.
Οφείλω πολλά στη γιαγιά μου για αυτό
R.S.:
Μα μόνο ένα παιδί θα έδινε τόσα πολλά,
ανιδιοτελώς.
Έχεις μια ισχυρή σχέση με την οικογένεια.
Τι σκέψεις κάνεις το βράδυ πριν κοιμηθείς;
Πώς αισθάνεσαι σαν ζωντανό ον , τριγυρισμένο από μια ζούγκλα;
Τι σε κουράζει στον κόσμο;
Τι αγαπάς σε αυτόν;
Γ.Κ.:
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω οικογένεια, έναν αδερφό μικρότερο και βρισκόμαστε
σπάνια. Αναπολώ όμως.
Είμαι αρκετά αφελής να ξέρεις,πάντα πιστεύω στο καλό που κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι και ας μη το εκδηλώνουν.
Δύσκολα με πείθεις ότι κάποιος είναι κακός.
Αυτό είναι που με χαλάει όταν το ανακαλύπτω.
Με κουράζει.Όπως και η επανάληψη,βλέπεις είμαι Δίδυμος.
Τι αγαπάω?
Να βλέπω το χαμόγελο στα πρόσωπα αυτών που αγαπάω.
Αλλά είναι δύσκολο και απογοητεύομαι και στενοχωριέμαι όταν δε γίνεται αυτό
R.S.:
Αυτήν την ψυχή που κρύβεις μέσα σου,
να την προσέχεις καλά!!!!!
Είναι σπάνια.
Μια μικρή συμβουλή από τη μικρή ξαδέρφη.
Συνεχίζω λοιπόν...
Ποιες είναι οι φιλοσοφικές σου αναζητήσεις;
Μουσικές περιπλανήσεις;
Πως σου αρέσει να περνάς καλά;
Τι είναι ο Άνθρωπος για σένα;
Γ.Κ.:
Φιλοσοφικές αναζητήσεις?Είμαι νομίζω αρκετά χαζός για να έχω.
Ή μπορεί να είναι επειδή τα φιλοσοφικά ερωτήματα που είχα
να τα έλυσα μέσα από προσωπική έρευνα πολλών χρόνων.
Τώρα ξέρω πια και δεν αναρωτιέμαι.
Η μουσική ήταν πάντα μία μοναχική περιπλάνηση.
Μακριά από μόδες.
Ακούω τα πάντα, μέχρι death metal λατινικής Αμερικής,μα με ταξιδεύει
περισσότερο το ελληνικό ροκ.
Και το τραγούδι των πουλιών όταν γυρίζω επαρχία μετά από μια εβδομάδα στην Αθήνα.
Δεν έχουμε εκπαιδεύσει τα αυτιά μας να ακούνε τους ήχους της φύσης πιστεύω.
Τι είναι ο Άνθρωπος? το μεγαλύτερο θαύμα,μόνος αυτός από όλα τα
ζωντανά είδη του πλανήτη μπορεί και χαμογελάει.
Αν και θα ορκιζόμουν ότι μερικές φορές που γαργαλάω τις πατούσες του
Έκτορα ....χαμογελάει συγκρατημένα.
R.S.:
Αυτό θα το ορκιζόμουν κι εγώ...
Χαμογελούν και τα ζώα, μα με το δικό τους τρόπο.
Γιάννη, σε θεωρώ ένα πολιτικοποιημένο άτομο.
Αν ήσουν για μια στιγμή, στο βήμα του ''ηγέτη''
ποιο θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα έλεγες,
πριν κάνεις κάτι;
Ποια είναι τα όνειρα, οι βλέψεις σου;
(παρ'ότι μακρινές)
Μια εικόνα - εμπειρία στη ζωή σου που
ποτέ δε θα σε ξεχάσεις, που σε στιγμάτισε;
Γ.Κ:
Έχω ξαναπεί ότι θεωρώ όλα τα -ισμός συστήματα καταπίεσης και χαλιναγώγησης των ανθρώπων.
Είτε είναι καπιταλισμός, σοσιαλισμός ή ακόμη και χριστιανισμός.
Δε θα μπορούσα να ήμουν ποτέ στη θέση του ηγέτη,δε μου ταιριάζει.
Αν ήταν κάτι που θα έλεγα θα ήταν οι άνθρωποι να ζουν τη ζωή τους απλά
χωρίς τεχνητές ανάγκες σκλαβιές που μας επιβάλλονται.
Ξεχάσαμε να ζούμε.
Έχω ένα όνειρο,περιμένω το ανηψάκι μου όποτε και αν έρθει.
Δε βάζω στόχους,ότι ήθελα να ζήσω το έζησα και με το παραπάνω.
Κάτι που με στιγμάτισε?Μία απόπειρα αυτοκτονίας που με έκανε να καταλάβω
την αξία της ζωής και μία εξωσωματική εμπειρία που με έκανε
να μη φοβάμαι το θάνατο
R.S:
Μου αρέσει η ειλικρίνεια και η ανθρωπιά σου Γιάννη.
Ισούνται με δύναμη.
Μια τελευταία ερώτηση...
Επειδή βρισκόμαστε και εδώ.
Ποιος είναι ο λόγος για να πεις
''τελικά δεν είναι και άσχημη η εμπειρία των stixoi.info''
και ποιος είναι ο λόγος για το αντίθετο;
Γ.Κ:
Όσο και αν σου φαίνεται παράξενο εδώ διάβασα για πρώτη φορά ποίηση ευχάριστα.
Εδώ γράφω αυτά που πραγματικά θέλω και όχι αυτά που έπρεπε ή
ακόμα πρέπει να γράψω. Εδώ είμαι ο Γιάννης.
Επίσης εδώ γνώρισα υπέροχους ανθρώπους και είχα και έχω παρέα κάποιες
μοναχικές στιγμές.
Το stixoi είναι μία μικρή κοινωνία με όσα αυτό συνεπάγεται.
Με ενοχλούν κάποια πράγματα αλλά τα θετικά υπερισχύουν .
R.S.:
Γιάννη μου, σ'ευχαριστώ που ανοίχτηκες
και που απάντησες σε όοοοοοολες τις ερωτήσεις μου ( ελπίζω να μην ήταν κουραστικές).
Θέλει δύναμη να μοιραστείς τόσα, και μπροστά σε τόσους.
Να είσαι καλά, και να ξέρεις πως τώρα ξέρουν όλοι καλύτερα,
ποιος είναι ο Γιάννης.
Ο επίλογος δικός σου.
Γ.Κ:
ε ευχαριστώ και εγώ πολύ.
Επίλογος?Ηζωή είναι ωραία μέσα από τα απλά πράγματα.
Εκεί πρέπει να τη ψάξουμε όλοι μας,πάντα με θετική σκέψη.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2009 | |