Πηγεμός

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στ’ανταριασμένου πηγεμού μου τη χοάνη
ταξιδευτές δίχως ταυτότητα ρεμβάζουν
κάθε ατόπημα παλιό μου, εξαγιάζουν
βραχνά διαβάζοντας ‘Βαγγέλιο ή Κοράνι,

Κι όσο στενεύουνε τα έγκατα του νου μου
ανάβουν λύχνους το σκοτάδι να νικήσουν’
Μα όσο κι αν ψάχνουν για το «Πι» του Παραδείσου
Πάντα σε Τάρταρα ξεπέφτουν του εαυτού μου.

Χλευάζουν όταν αντικρύζουν τη ψυχή μου,
πειράζουν ζάρια στης ζωής μου το παιχνίδι’
Είναι πλασμένοι για της λήθης το ταξίδι,
Όντας νομάδες σ’άνταρσία της ερήμου.

Λέω τους κόκκους στην κλεψύδρά μου ν’αδειάσω
μήπως μπορέσω στο κενό της ν’ανασάνω
και στο καινούριο μου, τ’αβέβαιο το πλάνο
νέα πορεία απ’αρχής να σχεδιάσω.

Μακριά από φόβους μου που ‘σπάσαν τα κουπιά τους
και πιο κοντά στης εποχής μου την πατέντα
Να εξορκίσω τους γενναίους μου θανάτους
Με της σιωπής μου την αμίλητη κουβέντα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-11-2009