Όρκος

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κι αν δόθηκα ολάκερος σε σένα
Κι αν άφραστα αγάπησα οτι δικό σου
Κι αν ψάχνω τον κρυμμένο εαυτό σου
Δραπέτης με βλέμματα αναμμένα
Σε φωτεινές χαράδρες της ξενητιάς σου και στοές
Στις γνώριμες της πατρίδας γειτονιές
Σ’όνειρα της φαντασίας μου ανεβασμένα
Σ’υπόγεια της λύπης στη λήθη σφηνωμένα
Δεν μετανιώνω που σ’αγάπησα δίχως υπομονή
Που πλάι σου περπάτησα σαν σχοινοβάτης στην αιχμή
Οχι,δεν μετανιώνω την ώρα αυτή της μοναξιάς
Της πικρής ανυπαρξίας και της ερημιάς
Θα πώ πως έζησα πάνω απ΄την άβυσσο και το σκοτάδι
Θα πώ πως ένιωσα το στοργικό σου χάδι
Δρόμο δεν χάραξα ποτέ προδότη
Αγάπη θάσαι ύστατη και πρώτη
Στη ψυχή μου τ’αχνάρι σου θα ζεί
Μέσα μα και σαν έξω απ΄τη ζωή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2009