Ερωτα Φανερωσου

Δημιουργός: Naiada Sissandra, Mαρια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οταν ακουσεις καμπανα της εκκλησιας απο γαμο νεραιδας
στολισμενης με νυφικο απο φυλλα ποθου,
πλεγμενο με νοτες απο μονομαχια ξωτικων
για την καρδια μιας πριγγιπισσας απο τον κοσμο τον αθανατο...

Κρυψου πισω απο τη λυγισμενη ιτια που κλαιει για τον χαμενο της ναρκισσο
και δες την να παιρνει μορφη αερικη μεσα απο την παχνη του σκορπισμενου
στην λιμνη ερωτα & καλει τον μαγεμμενο της πριγγιπα να ερθει στην αγκαλια της..

Κοιτα πως παιρνουνε μορφη τα βοτσαλα,γινονται κοκκινα πεταλα
και την λουζουν σαν νερα απο μαγεμμενο καταρραχτη
και δινουν στο σωμα της μορφη απο τριανταφυλλα με αγκαθια,
που κρατανε μακρια τους πριγγιπες του κηπου του σιωπηλου
του αλλοτε δοξασμενου και πολυτραγουδισμενου
με λογια του ερωτα κατω απο το απριλιατικο ηλιοβασιλεμα...

Μην αναπνεεις δυνατα για να μην ξυπνησεις τη μαγικη εικονα
που ζωντανευει μπροστα στα ματια σου...
Αναπνεε αργα αργα και απαλα,οπως αναπνεει το λουλουδι της αμυγδαλιας
για να κρυφτει απο τον χειμωνα τον παγωμενο...και δες...

Τρυψε τα ματια σου με βοτανο μαγικο απο δακρυ νεραιδας
και αποκαλυψε ενα μυστικο κρυφο σου...
Χτυπα τα χερια με ρυθμο απο τανγο αργεντινικο μονο για δυο
και πες στην γλωσσα των Ξωτικων μια ευχη που δε σου χαριστηκε ποτε...

Γδυσου και αλειψε το σωμα σου με μοιρο απο ροδοσταγμα και θραυσμα χρυσου
και τα μαλλια σου στολισε με φτερα απο λευκο και σπανιο παγωνι&ρουμπινια...

Πλυνε τα χερια σου με νερο απο την πηγη της ζωντανης αισθησης
που κυλαει αιωνια στην σπηλια που βρισκεις μονο κατω απο νερα καυτα
και λουλουδια αοσμα,αφου περασεις μεσα απο το αγαλματενιο δασος
και φτασεις στο πορφυρο ποταμι,που εχει μονο δυο σταγονες απο νερο ποσιμο...
κι αν καταφερεις να φτασεις εκει...
φωναξε στη γλωσσα των Ξωτικων..."ΕΡΩΤΑ ΕΛΑ" !!!
Και τοτε νιωσε...

Πως αγγιζει την καρδια του οσο αυτη αναπνεει την ανασα της...
πως την κλεινει μεσα στις παλαμες του οσο αυτη δροσιζεται απο τον ιδρωτα της...
πως σφιγγει στα μπρατσα του την λεπτη μεση της
και την νιωθει να σπαρταραει στα ποδια του
οσο ακομη οι φλεβες του χορευουν στο ρυθμο του ζεστου κορμιου της...
Δες πως γερνει το κεφαλι της και γευεται τη βροχη απο εναν ουρανο ερωτευμενο...
απο ενα συννεφο που εχει εκραγει
απο τους υδρατμους των παθιασμενων κορμιων τους οταν δινονται χωρις ενοχες
και συνεσταλμενα δεν πρεπει και μη...
Δες το νερο ποσο γαληνια κυλαει γυρω τους και δεχεται τα δυο σωματα
που ερωτικα γινονται ενα και χανονται σ'ενα τραγουδι
που γραφτηκε με νοτες φιλιων σ'ενα ροζ πενταγραμμο με κλειδι την Αγαπη...
Και φωναξε στη γλωσσα των Ξωτικων..."ΕΡΩΤΑ ΦΑΝΕΡΩΣΟΥ" !!!

Και τοτε ...μην αμφιβαλεις αν εισαι εσυ και το αλλο σου μισο
που θα βρεθει στη θεση των ηρωων που πριν λιγο κοιτουσες...γιατι Ναι!!!
Ειναι αληθεια!!! αυτοι που εβλεπες ησουν εσυ και ο δικος σου ο ερωτας,
το αλλο σου μισο που παντα ευχοσουν να βρεις και τωρα βρηκες...
αφου η μαγεια σε ακουσε και εκανε την ευχη που δεν σου χαριστηκε ποτε αληθεια...
αληθεια αιωνια,αληθεια καρμικη και αθανατη...
αφου θα ειστε ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-11-2009