Λησμονημένη αγάπη

Δημιουργός: sylia_218, Υρώ!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σώπαινε κι άκου…
Πόσα –στ’ αλήθεια- «σ’ αγαπώ»,
ψελλίζει η νύχτα…;

Σ’ αγαπώ… Σ’ αγαπώ… Σ’ αγαπώ…
Εγώ αντίκρυ σου…
…Μια ηττημένη μούσα…

Με νίκησε το βλέμμα…
Κι η καθαρή ψυχή σου…
Σ’ αγαπώ…

Κι όσο ο ήλιος θα βαθαίνει,
στην ψυχή μου…
Θα σ’ αγαπάω πιο πολύ…Και πιο πολύ…

Νύχτα καλοκαιριού…Στο φεγγαρόφως…
Κρίμα, δεν είπες…
Και δεν είπα…Όσα θέλαμε…

Ζαλίστηκα… Και πάω να κοιμηθώ…
Πονάω που θα φύγω…
Που θα φύγεις…

Μη μου θυμώνεις, μάτια μου…
Που πιο πολύ πονάω…
Πρώτα εσύ θα φύγεις…-Το ‘χα νιώσει-

Η νύχτα κρύβει καλά τα μυστικά της…
Η νύχτα…Το φεγγάρι…Η σιωπή…
Δε σου μιλώ…Μα σε κοιτώ…

Με μέθυσες ξανά…Όπως και πρώτα…
Λησμονημένος έρωτας.
Μ’ ακόμα σ’ αγαπώ…

Γείρε στον ώμο μου…
Θα σ’ αγαπώ, για πάντα…
Γείρε επάνω μου και μείνε πάντα εδώ…

Μέσα στα όνειρα…
Φορούσες την ψυχή μου…
Και μες στη νύχτα του κορμιού σου, θα κρυφτώ…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-11-2009