Λινά φορέματα της γης

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λινά φορέματα της γης φοράς και λες ότι θα βγεις
αν πας κορίτσι μου μακριά να επιστρέψεις.

Mέσα σε κείνα τα λεπτά που ξεμακραίνουν
μες σε ατίθασα παιδιά που σεργιανάνε μοναχά
σ’ αυτό το χθες το διηνεκές με κάτι πίκρες δανεικές
οι μακρινοί μας συγγενείς αποχωρούν τις Κυριακές μ’ υποχρεώσεις

εμείς ας μείνουμε εδώ για να με δεις από μακριά ή να με νιώσεις
μπήκα εκεί πού ‘σουν εσύ να σβήσουμε το παρελθόν
κι όπως κοίταζες σκυφτά είπες ας πάμε πιο σιγά
κι ας μη μιλάμε για πολλά αυτές τις ώρες

θέλω να χάσεις τη στεριά, του συνειρμού κάθε σειρά
μέρες του χρόνου περασμένες να ενώσεις.



Φόρεσες λινό της νιότης και της γης
να περπατήσεις μες στις τόσες παρενθέσεις
με κάτι θύμησες κορίτσια μιας αυγής
απομακρύνθηκες αργά να μην πονέσεις.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-11-2009