Δυο ζωές σαν δάκρυ δίχως εποχές

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Παρόν[/I]
Πόσες να πάρω αγκαλιά στιγμές μου για να σ'έχω..
έσβησα τόσους ουρανούς για να μπορώ ν'αντέχω
γλυκό σου άδραξε φιλί το κάθε μαγουλό μου
κοκκίνισε η Κυριακή στο κόσμο το δικό μου

[I]Παρελθόν[/I]
Για ποιο χλωμό ταξίδι μας πήραν τα καράβια..
κι άνθιζαμε χειμώνες και σκιές
αυτοί που πίσω μένουνε μπερδεύονται στα βράδια
σε δάκρυα που δεν έχουν εποχές

[B]Δυό ζωές θλιμένες,δανεικό ένα κάτι
ξεχασμένη αγάπη,μου'κλεψες στιγμές
απούσιες χωμένες,κάτω απ'το κρεβάτι
δυό ζωές σαν δάκρυ,δίχως εποχές[/B]

[I]Παρόν[/I]
Κορνίζα το όνειρό μου κι εσύ φωτογραφία
οι χτύποι της καρδιάς μετράνε κάθε σ'αγαπώ
γι αυτό τα βράδια μου έρχονται με μιαν ανησυχία
μήπως και σαν ξυπνήσω βρω το κάδρο αδειανό

[I]Παρελθόν[/I]
Οι δυό ουρανοί που είχαμε σε έναν δε χωρούσαν
και δυό φεγγάρια ήτανε πολλά
τα όνειρά μας φάνηκε σ'άλλο ρυθμό μετρούσαν
και ξέχωρη ζητούσαν αγκαλιά

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-11-2009