προτού

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μπροστά μου όλα , ασάλευτα βουνά
Πουλιά πετούν ζερβά: οι οιωνοί μου
Κι εγώ μέσα στης νύχτας τα’ ανοιχτά
Μιλώ , μα ακούω πάλι τη φωνή μου

Προσμένοντας πως φάρος θα φανεί
Πως τη σιωπή θα σπάσουν κάποιοι ήχοι
το μόνο θάρρος μου τη νύχτα αυτή
απάνω στο χαρτί δυο έρμοι στίχοι

συννέφιασε και πάλι ο ουρανός
θα βρέξει λες, ή πάλι δεν θα βρέξει;
γιατί η ψυχή μου θέλει ποταμός
να γίνει και στη θάλασσα να τρέξει

θα ρθει εκείνη η μέρα δεν μπορεί
να με φυσήξει αέρας από κάπου
να μου φουσκώσει λίγο το πανί
προτού μ’ αγγίξει η ανάσα του θανάτου…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2009