Μανούλα καϋμένη

Δημιουργός: Amersa K

Λίγο παληό, αλλά διατηρείται φρέσκο, πάρτε ένα κομμάτι...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

“Κύριοι, παρακαλώ την προσοχή σας,
είμαι μια μάνα τρισδυστυχισμένη,
με τέσσερα παιδιά, τα δυο με πρόβλημα,
και τα μικρά μου ενoύ χρονού και δυο,
που να τ’ αφήσω, μεροκάματο να βρω,
πάσχω απ’ αρρώστια φοβερή η καημένη,
κι ο άντρας μου έξη χρόνια τώρα ανάπηρος,
ανίκανος να σηκωθεί απ’ το κρεββάτι,
βοηθείστε με μανούλες την ανήμπορη,
θα σώστε την ψυχή σας, δώστε κάτι”

Συγκλονιστήκανε τα σιτεμένα τσόλια,
λακαρισμένες σηκωθήκαν τρίχες ,
ανοίξαν τσάντες, βγήκαν πορτοφόλια,
γυαλιά πρεσβυωπίας απ’ τις θήκες,
κέρματα κουδουνίσανε μ’ αξία,
και το καμάρι κάθε επιδειξία!

Και σκέφτηκε “για στάσου” η κάθε μία,
-που να βρει καλή πράξη για να κάνει-
“και ψέμματα να λέει αυτή η αχρεία,
το κρίμα στο λαιμό της, κι ας πεθάνει
ας διασφαλίσω εγώ μια θέση καθαρή…”

Και φανταστήκανε τη θεία κρίση,
κάτι τσιλιμπουρδίσματα στα νιάτα -και μετά-
κάτι κουτσομπολιά, σπιουνιές και μίση,
- η Ορθοδοξία δεν τα θέλει αυτά-,
κι άλλα, που προτιμούν να μη θυμούνται,
αν θέλουν ήσυχα όπως πάντα να κοιμούνται.

Άπλωσε τη χερούκλα η ασθενής,
και τσέπωσε αρπαχτά τα υστερήματα,
μ’ ευχές και μ' ευλογίες από ψυχής,
διώχνει των τέως αμαρτωλών τα κρίματα

Με κοίταξε γλυκά σαν Παναγία.
Της ανταπέδωσα ματιά ψυχρή

- Κούκλα, εγώ είμ’ αμαρτωλή εν ενεργεία

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2009