Το παστίτσιο

Δημιουργός: ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ, ΠΑΝΤΕΛΗΣ

23/11 γύρω στις 5 το πρωί,μαθαίνονυας τη Θεσσαλονίκη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Παστίτσιο
βίτσιου φέροντος
εβρέθει να διέρχεται
επί της πλατείας Αριστοτέλους
ώραν εσπερινήν...
Το βίτσιο αυτού,
η απομάκρυνση
κάθε ίχνους
μακαρονιών
από το εσωτερικό του,
υποκαθιστώντας δε,
τα ζυμαρικά
με μελιτζάνας,μωβ
Την προσοχή του τράβηξε
ένα πολύβουο,πολύχρωμο
πάσης ηλικίας και σωματότυπου
πλήθος ανδρών και γυναικών
το οποίο στέκονταν
πλησίον της Τσιμισκή
Δια στιγμή μίαν
αναρωτήθηκε
τι θα μπορούσε
να συνδέει
τούτο
το παράτερο συνονθύλευμα,
αδίκως...
Ανασύνταξε βεβιασμένα
το είναι του
αφήνωντας δήθεν αδιάφορα
μερικά τεμάχια ζυμαρικού
εις τις πλάκες
και παγωμένο
από κάποιο βλέμμα αχώνευτο
απομακρύνθηκε ταχέως...
Την επαύριο έμαθε
οτι το πλήθος
που του κέντρισε το ενδιαφέρον
περιδρόμιασε
στο γνωστό κατάστημα
όπου κοιτουν τα ψητά στη σχάρα,
ενθάδε,έγινε αναφορά
της παρουσίας του στην πλατεία
η οποία προκάλεσε το γέλωτα
αλλά και τη δυσπιστία
των παρευρισκομένων
ο δε αχώνευτος τύπος,
-παρεπιπτόντως
δε γνωρίζει γρυ απο αρχαία-
που άνοιξε τη συζήτηση
επισήμανε και το βίτσιο αυτού...
Καταντροπιασμένο το παστίτσιο
την ίδια νύχτα έγινε κομμάτια
σε σκοτεινό καταγώγι της περιοχης
την επαύριον η καθαρίστρια
γεμάτη απορία
αναφωνεί με φωνή μεγάλη:
που εβρέθισεν τα μακαρόνια;
η μπεσαμέλ και ο κιμάς;
και το βίτσιο της μουσακοποίησης
έμεινε επιθυμία,μία
σαν αυτές που κρύβει
ο ποιητής εις τους στίχους του...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2009