κι ας σκορπάω

Δημιουργός: gerontas, ΣΑΡΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκορπάω το γέλιο στις αλάνες
να ξεγελάσω των παιδιών ολες τις μάνες
μην δουν τον πόνο ζωγραφιά μέσα στα μάτια
και κανω την καρδιά χιλια κομμάτια.

Σκορπάω φωνές χαρούμενες στον κόσμο
μυρωδιές γλυκιές ,γεύση με δυόσμο
να μην με δει η μάνα μου πως κλαίω
το πόνο μυστικό κρατώ δεν τις τον λέω.

Ακούραστα κρατώ ψηλά τον ήλιο
τον αγέρα ,τον κρυο βοριά τον κάνω φίλο
να νιώθω στο κορμί μου ζέστη
την μοναξιά το σώμα μου ν αντέξει.

Κι όλο με δύναμη φωνάζω μην το πείτε
την μάνα μου αν δείτε ,εσεις κρυφτείτε
δεν θα αντέξω να την δω να κλαίει
και με το χερι στη καρδιά να λέει πως φταίει.

Η μάνα μου δεν ξέρει πως τα χρόνια αλλάξανε
πως στο σημερα οι αγάπες μας λουφάξανε
μες στης καρδιάς τις οι ερημιές πως ζούνε
και δεν υπάρχουν ψυχές πια για να ποθούνε.

Ετσι γι αυτό στον ανεμο γέλιο ψευτικο σκορπάω
σαν την κοιτώ να με κοιτά ,γλυκά χαμογελάω
ποτέ μην νιώσει πως η γέννα της πονάει
και στης μοναξιάς την αγκαλιά γάλα πικρό κυλάει.

και μ οση δύναμη στα χέρια μου μου μένει
οσο δίπλα μου την νιώθω αυτή να μένει
τόσο εγώ θα προσπαθώ να τις γελάω
και για αγάπες δυνατές πάντα θα μιλάω

κι ας σκορπάω ....κι ας σκορπάω...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2009