Μαζεύεις την καρδιά

Δημιουργός: martin luther, Athina-Queen

Αδύναμοι που είμαστε οι άνθρωποι μπρος στην αγάπη!!!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μετριάζεις θαρρείς τις σκέψεις με το να μην με κοιτάς
να αποφεύγεις να μιλάς, να σκέφτεσαι,
μετριάζεις θαρρείς το συναίσθημα και το αίσθημα
με το να κρύβεσαι και να μην έρχεσαι?

Οταν πέρασα το χέρι μου πάνω απο το δικό σου
μια φωτιά πέρασε την αυλή σου
και ταράχτηκες, το αισθάνθηκες,
και πήγες πίσω με όλη την ορμή σου.

Οταν με κοίταξες, έστω και φευγαλέα
τα μάτια σου τα ωραία,
γίναν κλαδιά που ανθοφόρησαν
και άσπρα φόρεσαν
γιατί το ξέρουνε πως μ'αγαπάς.

Αμυγδαλιά ολάνθιστη μες τον χειμώνα
το χαμογελό σου, κι όλο δικό σου
το γέλιο μου σαν το ζητάς.

Και κάνεις όλο αστεία, και ανοίγεις αγκαλιές,
και ξύνεις τις πληγές και πάλι χάνεσαι,
μέχρι να φύγεις, για να ξανάρθεις
και σαν φεγγάρι
κάθε λυχνάρι, ισχνό το κάνεις, μες στης νύχτας σου το φως.

Σε φτάνω στο φιλί
σαν σ'ονειρο και χάνεσαι
κι όμως αισθάνεσαι τον πόνο, για λίγο έστω μόνο,
και ύστερα παλεύεις απο τα δίχτυα να μαζέψεις την καρδιά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-11-2009