Απόσπασμα

Δημιουργός: FRACTALS, ΕΥΤΥΧΙΑ

Ξέρω πως είναι τίποτε όλ' αυτά και πως η γλώσσα που μιλώ δεν έχει αλφάβητο Αφού και ο ήλιος και τα κύματα είναι μια γραφή συλλαβική...Μόνο αγάπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόσπασμα μιας
υπερπόντιας συνεύρεσης
κατατρώει τοιχώματα σαθρά,
διαβρώνει τους λίθους
που κρατούν σε συνοχή
τις πράξεις.

Λαβύρινθοι υαλώδεις
εμπρός μου δομούνται.
Φοβούμενη πια να διαβώ,
μη και σπάσω σε κομμάτια
σπάζοντας τους.
Φλεβίτσες που παλλόμενες
με αίμα ραντίζουν τα
νυχτερινά διαζώματα
των απέθαντων σκέψεων.
Εκδικούνται στολίζοντας
φύλλα λευκά με τη
μελάνη που ρέει απ΄
τη μύτη του δείκτη μου.

Ανυπεράσπιστη.
Ναι…
Όρθιο βλέμμα σε
ανάπηρο παράθυρο ο νους,
σχήματα διηγάται,
ρευστά δέντρα να τρέχουν,
κτίσματα άκαιρα ,
άκεφα σιωπούντα χαμόγελα.

Ποια ζωή είναι;

Πάντα αναρωτούμαι
όταν η ανάσα θλιμμένη κυρά
βαφτισμένη ενός εφιάλτη κραυγή
με σκουντά να εξέλθω
τις πύλες του ύπνου.

Ποια είμαι;

Πάντα αναρωτούμαι,
ούσα στον ύπνο
αντανακλώ την πρώτη
άσπιλη όψη της ζωής.

Η ήβη έσταξε το
νάμα της αλλού.

Απόσπασμα είναι;
ή σπονδή ;
ή συνοδεία ;
Σε τρία βήματα γυρνώ …
το μάτι γυάλινο , εστιάζει
τον εκτελεστή …
μιας υπερπόντιας συνεύρεσης
το τέρμα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2009