Μάτια δεν έχω

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μάτια δεν έχω να δώ πως τρανεύουνε
Τα πορτοκάλια μες στην πράσινη κούνια τους
Ώρα την ώρα σαν μωρά
Αυτιά δεν έχω ν’ακούσω πως στάζουν
Οι κόμποι του μελιού μέσα στα σύκα
Χέρια δεν έχω να θερίσω και σαπίζουν
Τα στάχυα πικραμένα μες στους κάμπους
Και λιώνουν και σβήνουν σαν κεριά
Δεν έχω καρδιά και διαβαίνουν
Με τους κορυδαλούς τους μόνο οι ουρανοί
Χωρίς μιλιά,χωρίς σκοπό κανένα
Και διαβαίνει με τα μεγάλα του τα βήματα
Μοναχικός ο μάταιος ήλιος
Και διαβαίνουν μακρομαντούσες οι νύχτες
Και σκορπίζεται το μύρο τους
Χωρίς να βρεί τα διψασμένα μου πνεμόνια
Όλα διαβαίνου ξένα μακρυνά
Χωρίς εσένα κι εγώ χωρις εσένα

Χωρίς εσένα δεν κοιμάμαι πιά στα περιβόλια
Νάχω τ’άστρα πάνω απο τον ύπνο μου
Κι αυγή αυγή να ακούω τ’αηδόνι
Δεν γεμίζω την πλόσκα με κρασί
Στην άκρη του κελαηδιστού νερού
Δε βάζω τη σούβλα στη θρακιά
Δεν βροντάω τα πόδια στο χορό
Δεν ανθίζει στο στόμα μου τραγούδι
Και μήτε σεργιανάω ανέμελος
Ανάμεσα στις λαμπάδες των ασφοδιλιών
Με τη ψυχή μου ίδια λαμπάδα γαληνεμένη
Να καίει ορθόφλογη στητή στον κεροστάτη


Μαζί σου μονάχα αφουγκράζομαι μέσα μου
Κι είναι το ίδιο σαν ακούς στην ακροθαλασσιά
Το κύμα να ξετυλίγει τα πλοκάμια του
Και πάλι φωναχτά να τα τυλίγει
Όσο που θα περσέψει μέσα του η μάνητα
Και θα χουγιάξει ξάφνου αφροπερίχυτο
Και θα βροντήξει χλαπατώντας πά στα βράχια
Κι είναι το ίδιο οπως ακούς το νιό το μούστο
Βαθιά βαθιά να βράζει ,λες συνάζοντας
Στάλα τη στάλα τη μεγάλη του δύναμη
Λες συδαυλίζοντας τη χόβολη ν’ανάψει
Όσο που θα κυλήσει αφροπερίχυτο
Το αψύ κρασί,φλέβα ζωής φτερούγα ονείρου

Μαζί σου μονάχα θαρθεί το καλοκαίρι μες στα στήθια μου
Θαρθεί απο πολύ μακρυά πολύ βαθιά κινώντας
Τ’άνθια θαρθούν ,θα δέσουν ο καρποί
Απο τα στόματα της ρίζας
Απ’τα χώματα τα σκοτεινά κι απο νερά κρυμμένα
Θαρθούν τα τραγούδια σου με τους αγέρηδες
Θαρθούν κοπάδι φτερωτό πάνω απ’τα χρόνια
Θαρθούν να με βρούν και να τα βρώ
Τα όσα ποτέ απο κοντά μου δεν είχαν φύγει
Τόσα πλούτη τοση δυναμη απο μακρυά
Απο τα ονείρατα που ονειρεύομαι και ζώ
Απο τα περασμένα και τα μελλούμενα
Κι απο τα τωρινά,θαρθείς εσύ ολόγλυκη
Κι ολόγελη κι ολόμορφη κι αλαφροπάτητη
Κι εμπρός μου θα σταθείς το μέτωπο να μου αγγίξεις
Στο στόμα να με φιλήσεις Εσύ.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-11-2009