Λαθραία

Δημιουργός: νετη541, ΕΦΗ

...περσινή κολεξιόν και ξαναφορεμένο....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λαθραία

Εσύ με στολίζεις και βγαίνω
Στην άκρη εκεί της γραμμής
Μου παίρνεις τις λέξεις
Και με καταργείς
Κι ενώ σ’ ικετεύω να μη μ’ επιλέξεις
Με δένεις, βουβή ν’ απομένω


Κατάρα μου εσύ με κρατάς
Το γάλα σου θήλασα χρόνια
Απάτητο όρος
Πνιγμένο στα χιόνια
Κλειστός κι αθεώρητος, άξενος χώρος
Μονάχα εσύ με πατάς


Βαθιά στο λαιμό μια τομή
Τον ήχο το αίμα σκεπάζει
Να βγω στη βροχή
Ν’ αγκαλιάσω τ’ αγιάζι
Κι αυτή η παλιά νηστική απαντοχή
Να γίνει το σώμα κορμί


Φωνή μες στα μάτια κρυμμένη
Στα χέρια λαθραία κυλάς
Σηκώθηκε κύμα
Και μέσα βουτάς
Βουλιάζεις το ένοχο σάρκινο ντύμα
Κι αρμύρα στο μάγουλο μένει


Κλεμμένα κι ελάχιστα έχω
Να δεις και ν’ ακούσεις ζητώ
Ξανά αν κοιτάξεις
Θα δεις πως μιλώ
Το τζάμι χτυπώ, στέκω εκεί να μ’ αρπάξεις
Κουράστηκα τόσο να τρέχω…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2009