Ένα κενό Δημιουργός: romance4love2you, Georgios Kantemis ... :(( Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Σε μαύρο καμβά πάνω ζωγραφίζω
το άδειο της ζωής με κενό γεμίζω
μαύρο στο μαύρο και κυλάει έτσι
πίσσα κατράμι καρδιάς στουπέτσι
Μα ένας φίλος απλώνει το χέρι
πάνω στο μαύρο εμφανίζεται ένα αστέρι
ένα χάδι πάνω στον πόνο
κι η άρπα παίζει έναν νέο τόνο
[B]Βαδίζουμε δύο μα ακόμα πονάω
δίχως να μπορώ να πω σ'αγαπάω
σε κείνα τα όνειρα που έχουν χαθεί
μα η καρδιά δεν μπορεί ποτέ να αρνηθεί[/B]
Σε κενή σελίδα πάνω γράφω
σαν να βρίσκομαι ήδη στον τάφο
κενά λόγια με κενή σημασία
μέσα στης καρδιάς την απουσία
Μα ένας φίλος ανοίγει την αγκαλιά
κι οι λέξεις γίνονται απαλά φιλιά
μεθούν τις αισθήσεις με αγάπη
κι ο ουρανός μου πάλι λάμπει
[B]Βαδίζουμε δύο μα ακόμα πονάω
δίχως να μπορώ να πω σ'αγαπάω
σε κείνα τα όνειρα που έχουν χαθεί
μα η καρδιά δεν μπορεί ποτέ να αρνηθεί[/B]
Θα το πω κι αυτό για να βγει επιτέλους από μέσα μου
Την εποχή που κυκλοφόρησε το "Ελένη" της Βίσση
μια άλλη Ελένη λίγο νωρίτερα είχε φύγει από την ζωή
15 χρονών με μια σύριγγα στο χέρι κι αφού την είχα αρνηθεί,επειδή ήταν πολύ μικρή και δεν πίστευα ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι μεταξύ μας,παρά μια νεανική τρέλα....
Αργότερα έμαθα ότι δεν ήταν παρθένα κι ότι ήταν ναρκομανής κι ίσως να πήγε όντως από υπερβολική δόση καταλάθος αλλά ποτέ δεν θα ξεχάσω εκείνο το βλέμμα...
Αυτή ήταν η κοπέλα που αναφέρω,ότι με πρωτοφίλησε κι ήταν βαλτή από τον ξάδερφό μου αλλά την δεύτερη φορά που με πλησίασε έδειχνε τόσο αληθινή κι εγώ...
Ειλικρινά δεν ξέρω και θα με βασανίζει αιώνια αυτή η αμφιβολία,αυτή η ειλικρίνια στην ματιά...
Δεν έχω λόγια μήτε να το περιγράψω μήτε να ζητήσω συγνώμη μήτε να την φέρω πίσω κι ούτε ξέρω αν ήμουν η αιτία ή απλώς έτυχε,όμως αν ήμουν κοντά της ένα είναι σίγουρο,δεν θα την άφηνα να κάνει αυτήν την πράξη κι ίσως τώρα να ζούσε...
Μακάρι να μπορούσα να γυρνούσα τον χρόνο πίσω και να την κρατούσα στην αγκαλιά μου,αλλά...
Το ξέρω πως αυτό δεν γίνετε και συνεχίζω να ζω με την πεποίθηση πως είτε δεν έφταιγα ή πως είτε με έχει συγχωρέσει κι όμως ακόμη κάτι βαθειά μέσα μου δεν μπορεί να το δεχτεί,να ξεχάσει,να συγχωρέσει,να προχωρήσει...
Αναπαύσου εν ειρήνη Κυρίου κι ας είναι η μοναξιά η άξια τιμωρία μου...
Στο καλό Ελένη Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-11-2009 | |