14.01'35' 27/11/2009 --- 09.25'44' 28/11/2009

Δημιουργός: ΜΝΗΜΩΝ, ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΛΤΕΖΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

14.01΄35΄΄ 27/11/2009
Αλήθεια δοσμένη με στίχου (α)γωνία
σα ζωή φιμωμένη σε νεκρή λιτανεία
τι άραγε ψάχνει και τι περιμένει
απ’ του γέλιου την πάχνη που αργά ανασαίνει
καράβι σε τραίνου σταθμό για μουράγιο
σε μιας άψυχης Αίνου πολιτείας τρισάγιο……

Ψυχών μας σημάδια με λάδια και γρέζια
καφενείο με άδεια από κόσμο τραπέζια
νεκρά βυθισμένα και άψυχα μάτια
στης ζωής τα σπασμένα πληγωμένα κομμάτια
βαρειά ειρωνεία σαν άσαρκη θλίψη
σεργιανά σε πορνεία πριν το τέλος προκύψει….

09.25΄44΄΄ 28/11/2009

Έσταξ’ ο Ήλιος στ’ όνειρο πολύχρωμ(ο) ένα δάκρυ
γλιστρώντας μες τον ύπνο σου σιγά μη σε τρομάξει
τα δάχτυλά σ’ αγγίζοντας απ’ του ποδιού την άκρη
με ηλιαχτίδες π’ άφηναν το φως τους να σου στάξει

πάνω στο δέρμα σου φωνές μ’ αγγελικά τραγούδια
και χρώματα απ’ της αυγής τους θησαυρούς της ζήσης
σαν Όπερας αληθινές εισαγωγές πρελούδια
σε μια πατρίδα νέας γης που θα ‘θελες να ζήσεις

κι ως γύρισες ευχάριστα νωχελικά στο πλάι
ανοίγοντας τα μάτια σου στη ράθυμη βραδυά σου
καθώς γλυκά το ένοιωθες κάτι να γαργαλάει
το πόδι σου που έβγαινε απ’ τα σκεπάσματά σου

έσκυψ’ ο Ήλιος χαμηλά κι άφησε το φιλί του
σε χείλη πάνω βιολετιά βελούδιν(α) ανθισμένα
με τρυφερότητα δειλά σε σένα την καλή του
κι έμεινε βλέμμα με ματιά ζεστά αγκαλιασμένα……..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-11-2009