Ξύλινη Φωνή

Δημιουργός: rock sugar, Ελένη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δε ζήτησε ποτέ του σωτηρία.
Πάντα στην τσέπη με μια ξύλινη φωνή,
σαν βραχνιασμένης φυσαρμόνικας μιλιά.

Δε βρέθηκε σε δρόμους με θεριά, τρελούς
και τελειωμένους μαγιοθραύστες.
Δρόμο τον αποκαλούσε η ζήση από παιδί.

Δε γεύτηκε πανσέληνα αερικά
και νυχτωμένες ξωτικές αναζητήσεις.
Όπως ο λύκος στο βράχο έκλαιγε με κρότο.

Άγονο έδαφος για κοσμικές θεογενέσεις.
Δυο χτύποι λειψοί, ούρλιαζαν .
Κι αυτοί για το τίποτα.
[I]
«Έτσι κι αλλιώς ατόφιες λύσεις δεν υπάρχουν.
Μια χούφτα κράματα στης μάνας μου τη μήτρα ,
ξεπέταξαν το σώμα μου, αγέννητο ακόμα.
Ξεπούλησαν τις νεκρές μου αισθήσεις ,
σε κάποιον διάβολο, του Κέρβερου αφέντη.

Έτσι κι αλλιώς τα θαύματα πεθάνανε νωρίς,
και οι κλωστές ξεφτίσανε, του νήματος το αίμα.
Μια ρουφηξιά ανάσα κρύβει ο θησαυρός.
Να τον εξαργυρώσω, φτωχή υπόστασή μου,
για να πλουτίσει ο κόσμος όλος;».

[/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2009