Απάντηση

Δημιουργός: Κ. ΞΕΝΟΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ματώνει η ψυχή μου
Κι ας είναι ζωή μου
στο άπιαστο, αστέρι μικρό.
Κοιτάζω με πόνο
παράξενος τρόπος
να ζώ..
Ζητώ να υπάρξω
τις ώρες να πάψω
να υπάρχω το τώρα
μακριά από εδώ.
Σφραγίζω τα χείλι
μα ανάγκη θα μείνει
σ αυτό που ζητάω να πω.
Υψώνω τα μάτια
στα γόνατα πέφτω…
Εμένα να αντέχω
ξανά προσπαθώ
Είναι ο λυγμός μου
θρήνος δικός μου
Ίσως ο τρόπος
Να προσευχηθώ..
Σταγόνα ο χρόνος
Σταγόνα ο πόνος
Βροχή η ψυχή μου.
Ποτάμι η σκέψεις ..
Αφόρητο το παρελθόν.

Σε μια ερημία από άσπρο σκοτάδι,
κοιτάζει η ψύχη μου
τον πόνο των άλλων
το αιώνιο άπιαστο φως
Πλανιέμαι μονάχος…
Αστείος και λάθος
με μια απορία
Και ένα κενό….
Ερώτημα ?
Άστο…
Το ρώτησαν άλλοι
Απάντηση μόνο ζητώ..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-11-2009