Η ζωή είναι ένα μυθιστόρημα

Δημιουργός: ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ, ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καθώς άνοιγα τα μάτια μου
Εκείνη τη χρυσαφένια αυγή
Αντίκριζα τον ολοφώτεινο ήλιο
Να παιγνιδίζει στο καταγάλανο στερέωμα.

Μα ταυτοχρόνως άκουγα
Και του ανέμου την πνοή
Συνεχώς να μου σιγοψιθυρίζει:
«Η ζωή που ’ρθες είναι ένα μυθιστόρημα».

Και μετά παιδί
Παίζοντας ανέμελα στου σπιτιού μου
Τον ολόδροσο κήπο
Ανάμεσα σε γαρδένιες, μπουκαμβίλιες,
Γαζίες και γαριφαλιές
Έκτιζα με την πλούσια λάσπη
Μέρα με τη μέρα το μέλλον μου.

Κι όταν έγινα έφηβος
Ξύπνησε η ορμή που ’κρυβα μέσα μου
Έτσι πηγαίνοντας ένα θερινό βράδυ
Σε μια γαλήνια αμμουδερή ακρογιάλια
Αγάπησα για πρώτη φορά
Μια κοπέλα που ’χε καρφιτσωμένα
Στα ξέπλεκά της τα μαλλιά
Τ’ άστρα τ’ ασημοκεντημένα.

Κι όταν ήμουν παλικάρι
Μ’ ατσαλένια μπράτσα
Έπιανα την πέτρα και τη ξεζούμιζα
Κάνοντας ποικίλα για τη ζωή μου όνειρα.

Κι ύστερα μεσόκοπος
Κουβαλώντας πείρα στη ράχη μου
Καθώς πέρασα από πεδιάδες καταπράσινες
Αλλά και κακοτράχαλα βουνά
Και τρικυμισμένες θάλασσες
Λογάριαζα σχολαστικά
Τα βήματα που έκανα.

Και τώρα γέρος πια κι ανήμπορος
Μ’ άσπρα μαλλιά σαν το χιόνι
Έχοντας ζήσει τη μοναδική μου περιπέτεια
Επιβεβαιώνω τη φράση που πρωτάκουσα:
«Η ζωή που ’ρθα είναι ένα μυθιστόρημα».

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-12-2009