Περίεργη ψυχή Δημιουργός: gerontas, ΣΑΡΑΝΤΗΣ Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Συνεχίζοντας το ταξίδι μέσα στο χρόνο διακρίνω κοιτάζοντας το καθρέφτη, τις αλλαγές που έχει επιφέρει στο πρόσωπο μου, βλέπω τα σημάδια του. Ρυτίδες αριστερά και δεξιά των ματιών και πλέον λίγα μαλλιά, γκρίζα στο χρώμα.
Χαμογελώ και συνεχίζω την περιήγηση πιάνοντας την καρδιά μου.
Αφουγκράστηκα τους χτύπους της κλείνοντας τα μάτια και ο τροχός άρχισε να γυρίζει. Ζωγραφιές περνούσαν αδιάκοπα από μπροστά μου, χιλιάδες ,ασπρόμαυρες μα και χρωματιστές.
Ταινίες μιρκού μήκους με αγνωστο σκηνοθέτη ,με αγνωστο τέλος σεναρίου κι οι ρόλοι διάσπαρτοι.
Χαρούμενες σκηνές και λυπημένες χόρευαν ανάμεσα στο σώμα και την ψυχή μου. Χιλιάδες μηνύματα από την μέχρι τώρα ζωή ακατάστατα μέσα στις φλέβες κυλούσαν πλάι στο κόκκινο χρώμα του αίματος στέλνοντας καθημερινά χαιρετίσματα στις εγκεφαλικές μου ίνες.
Μα κάπου σκόνταφταν, κάπου κάτι τα εμπόδιζε να φτάσουν στο τέλος .Εκεί στο τέρμα όπου ο επεξεργαστής έβγαζε το νόημα της σκέψης, το συμπέρασμα της πράξης ,την ουσία του πράγματος.
Δεν ξέρω τι γινόταν ,δεν μπορούσα να καταλάβω το πώς ,
περίεργη ψυχή άκρη δεν βγάζεις.
Ψάχνω μέσα στο μυαλό τις θύμισες να πιάσω
Χαμένος σε λαβύρινθο τον κομπο θε να σπαω
Περίεργη ψυχή στο παρελθόν δεν πάει
Τις μνήμες τις παλιές δεν κουβαλάει
Καρδιά μέσα στο χρόνο με ίδιο ρυθμό χτυπάει,
σαν το ρολόι το εκκρεμές με δυο τόνους μου μιλάει
Στις αγάπες τις παλιές ψάχνει να δει τι έχει
Σε τρικυμισμένες θάλασσες ψυχή μου δεν αντέχει
Ειρήνης λευκό πανί ,γαλήνη, με πόνο μου ζητάει
Δεν το μπορεί το χρόνο πίσω να γυρνάει.
Καρδιά μου ατσάλινη ζητούσες για να γίνεις
Μα σαν κερί μες τη φωτιά μου λιώνεις και σβήνεις .
Κι εγω?
Έμεινα μόνος να ρωτώ κοιτώντας στο καθρέφτη
και απορώ κι αναζητώ του έρωτα τον κλέφτη
με ένα γιατί ,γιατί περίεργη ψυχή άκρη ποτέ δεν βγάζεις
μόνο τον πόνο στο κορμί σαν κύμα τον ξεβράζεις.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2009 | |