Ερωτας Μια Ζωη

Δημιουργός: newdimitris, dimitris

-------------------------------

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στον ερωτα του φεγγαριου,
αγνης αγαπης και καημου,
ετσι βρεθηκαμε.
Ηταν αγαπη δυνατη,
σαν να ανοιξαν ουρανοι,
και αστρα βγηκανε.

Αντικρυσα τα ματια σου,
θεου ηταν τα χαδια σου,
και σε λαχταρισα.
Στα δεκα πεντε ησουν εσυ,
δεκαεννια ημουν εγω,
και σε αγαπησα.

Σπιτι μικρο, ηταν στο χωλ,
το ειχαν φιλοι απο χωριο,
και φιλιθηκαμε.
Εκει το πρωτο ραντεβου,
εκει αγαπη εχω και νου,
ακομα βρισκομαι.

Πολλα τα χρονια ολα γιατι,
και αλλα τοσα λες κι εσυ,
πες μου τι εγινε.
Ναυτης επηγα στο στρατο,
σου ειπα θα ρθω, θα ειμαι εδω,
ετσι μου ελεγες.

Πανω σε θαλασσα εχθρικη,
με καιει ακομα ενα γιατι,
ακομα καιγομαι.
Ηταν το τελος πριν χαθω,
ονειρο εφιαλτικο,
κι ακομα πνιγομαι.

Στα τοσα χρονια, μια ζωη,
πονουν στα στηθια οι στεναγμοι,
βουνα γκρεμιζουνε.
Θυμαμαι ακομα ενα σχολειο,
τοτε που ηρθα να σε βρω,
μα εσυ δεν ερχεσαι

Για ποσο ακομα θα πονω,
ποτε επι τελους θα σωθω,
να μην τρελαινωμαι.
Αγαπες εκανα πολλες,
ολες αναμεσα ειχαν το χθες,
με μιας χαθηκανε

Θεε μου ακομα λεω γιατι,
στη μοναξια μου μονο εσυ,
ολα τα γεμιζες.
Αρωστος μες τον πανικο,
απ της καρδιας μου τον καημο,
δεν ανασταινωμαι.

Για λιγο θελω να σε δω,
μηπως ξεφυγω πριν χαθω,
κι εσυ δεν ερχεσαι.
Σαν ρακος και κατρακυλω,
αναστεναζω αν θυμηθω,
και δεν αντεχεται.

Μεσα στο βλεμμα του νεκρου,
εχω τα ματια του τρελου,
οταν σε σκεφτομαι.
Αντρας να εχει ριζικο,
διχως ζωη, μελλον παρον,
ετσι με εκανες.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2009