μικρό σενάριο

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>μικρό σενάριο</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>μικρό σενάριο</b><p>Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, <i>Κατερίνα Θεωνά </i><p><i> ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΜΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΝΗΣΙΟΥ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΕΓΡΑΨΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΑΠΟΨΕ ΠΟΥ ΒΡΕΧΕΙ ΤΟ ΘΥΜΗΘΗΚΑ</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>-Τι κοιτάς<br />
-τι είπες?<br />
-ρωτάω,τι κοιτάς ακουμπισμένη στο παράθυρο,άλλωστε με τόσο σκοτάδι που έχει έξω,αμφιβάλλω,<br />
αν βλέπεις τίποτα.<br />
-Μα είναι νωρίς ακόμα.......<br />
-Ναι 7 παρα τεταρτο..Αλλα  με τέτοια βροχή αποψε οι δρόμοι  έχουν αδειάσει.<br />
-Τι λες τώρα αδειάζει ποτέ το κέντρο της Αθήνας.Και το σκοτάδι είναι αλλοιώτικο<br />
στο χρώμα,θέλω να πω λες κι εχουν όλα πρασινίσει.λες και η πόλη είναι γεμάτη με κακοφωτισμένα<br />
κυπαρίσσια.<br />
-Δηλαδή το σκοτάδι,είναι σκούρο πράσινο κυπαρισσί εεεεε?<br />
-ε ναι...λοιπον...ναι ........Και σε μένα φαίνεται παράξενο,αλλά αυτό συμβαίνει.Γιατί δεν κοιτάς προς τον<br />
δρόμο,αφού φτάνεις στο παράθυρο.<br />
............................................................................................................................................................................................<br />
Άντε να σου κάνω την χάρη,αν και η χθεσινή μου βόλτα στους βροχερούς δρόμους,μ έκανε να μην <br />
θέλω να τους δω ........ούτε ζωγραφιστούς.Μα......τι κάνει αυτός εκεί?<br />
-ποιον λες?<br />
-Να αυτον στην κολόνα!!!!!.<br />
-Πως θες να ξέρω,την πλάτη του μόνο βλέπω κι αυτήν πράσινη<br />
-Αντε πάλι......μα ειναι φως φανάρι.σκίζει την αφισσα απ την κολόνα.......σαν να μην τρέχει τίποτα να<br />
την εσκισε και απομακρύνεται........<br />
-φοβαμαι......<br />
-δεν είναι καινούριο πάντα φοβόσουν εσύ.εφυγε σου λέω .....τι φοβάσαι..................τι φοβάσαι  πιά...<br />
μήπως γυρίσει και σκίσει το πολύχρωμο φουστάνι σου,μα και να θέλει,πως θα μπορέσει να έρθει<br />
να σε βρει εδώ πάνω?<br />
-Ας είναι,οι μικρές που βρίσκονται?<br />
-Στον διάδρομο,είναι ήσυχα εκεί.<br />
-Εχεις καθόλου ιδεα ?τι ώρα θα γυρίσουν οι άλλοι,λείπουν από το μεσημέρι και νομίζω ότι.................<br />
-Ήλθαν!!!!ακούω τα κλειδιά στην πόρτα κάτσε ήσυχα......<br />
Δυο ζευγάρια βήματα  περπατούν,χωρίς να κάνουν σχεδόν καθόλου θόρυβο...........περπατούν από την<br />
εξωπόρτα προς το μισοσκοτεινο σαλόνι.σε ασσυμετρο χρόνο με τις καχύποπτες ματιές τους και τις <br />
βαριεστημένες τους ανάσες.Είναι μια ψιλόλιγνη γυναίκα με πολύ προσεγμένο ντύσιμο,καστανή με<br />
συνηθισμενο προσωπο γύρω στα 40 και ένας παχουλός άνδρας γαλανομάτης με καστορινο σακάκι....<br />
ίδιας περιπου ηλικίας.Με καλωσυνάτη όψη...και λίγα μαλλιά......<br />
-θεε μου....ακουγεται δυνατα η φωνη της γυναικας<br />
-τι εγινε?<br />
-το ξέχασα,πριν φύγουμε το ξέχασα.....<br />
-θα θυμηθείς τι ξέχασες η να κάνουμε άλλη μια βόλτα μέχρι το σπίτι της μάνας σου,να πιούμε καφεδάκι<br />
σου και στο γυρισμό το ξανασκέπτεσαι.........<br />
-Απο που ψωνίζεις κινέζικο χιούμορ να πάρουμε προμήθειες?<br />
-Το ROBOT του Χρηστάκη ενοώ,καλά δεν βλέπεις το πράσινο  φως έχουν πρασινίσει τα πάντα .Δες<br />
εχει γεμίσει όλο το σπίτι.τώρα θα έχει καει η μπαταρία και δεν υπάρχουν τα κατάλληλα ανταλλακτικά<br />
στην  Ελλάδα.<br />
-Γιαπωνέζικο χιούμορ πρέπει λοιπόν να προμηθευτούμε,για να κάνουμε και γνωριμιες μήπως μας<br />
στείλουν ανταλλακτικά.Αλλά μη σε νοιάζει κάτι αλλο θα βρεθεί να πετάει στον  Άρη με το καμάρι μας<br />
κάτι θα υπάρχει δε μπορει................<br />
........................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................?<br />
<br />
-Ναι.. η ανύπαρκτη φαντασία σου.........θα γίνει διαστημόπλοιο και  θα πάτε να σας ετοιμάσω βαλίτσες<br />
μα δεν κατάλαβαινεις λοιπον οτι το παίδι είναι σε ευαίσθητη ηλικίας. Πονάει  ο ψυχικός του κόσμος<br />
και αν δεν βρεί ακριβως το ίδιο παιχνιδι πρεπει να παει σε παιδοψυχολόγο και να ακολουθήσει<br />
θεραπεία.<br />
-.Τι μου λες σε μεσημεριανή εκπομπή το άκουσες αυτό ? γιατι δεν ηθελε θεραπεια πριν δυο βδομαδες που έψησε το καναρίνι στο φούρνο μικροκυμάτων?η το καλοκαίρι που έβαλε τον βάτραχο στο παπούτσι  εκείνης της γιαγιάς στην παραλία?Αλήθεια επέζησε από το έμφραγμα η γριούλα.Εμαθες<br />
τίποτα?<br />
-87 ετών ήταν ανόητε!!!!το παιδί τη σκότωσε?<br />
Καλά να έχουμε χάρη,που έμενε σε γηροκομείο και δεν είχε συγγενείς,ούτε ακινητη περιουσία<br />
γιατί δεν θα μας έφταναν 5 ζωές να δουλεύουμε να ξεπληρώσουμε τις διάφορες διεκδικήσεις.<br />
-<br />
-Κάηκεεεεεεεε!!!!!!!!!τελείως,δεν πρασινίζει τίποτα πιά.Ευτυχώς που τα παιδιά έμειναν στην μαμά ......<br />
ααααααααααα.....ποιος τις αφησε αυτες εκειιιιιι.<br />
-πως κάνεις ετσι ήταν βρεγμένες απο χθες και τις κρέμασα κοντά στο παράθυρο.πριν φύγουμε<br />
-για να στεγνωσουν η να δουν τη θέα...........?<br />
Φερ τις εδώ!!!!!!!<br />
<br />
<br />
-Μα είναι ακόμα βρεγμένες...<br />
-και θα στεγνώσουν στο σαλονι δωσε μου τις σου λέω!!!!!..............................................................................<br />
3 ΩΡΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ<br />
<br />
<br />
-το περίμενες<br />
-ποιο καλή μου?<br />
-οτι αποψε θα την βγαλουμε στην ομπρελοθήκη?και χωρις το πράσινο φως.<br />
-τι ναπω οι ομορφες στιγμες δεν κρατάνε πολύ.δεν μας κατασκευασαν για να<br />
κοιτάμε απ τα παράθυρα......-<br />
-να υπήρχε τουλάχιστον το πράσινο φως?<br />
-έχει πράσινο το φόρεμα σου κοίτα και πολυ πιο όμορφο,απο εκείνο το <br />
φωσφωριζε΄,αν ήξερες και πόσο σου πηγαίνει?σε δείχνει πανεμόρφη.......!!!!!!!<br />
<br />
<br />
5 ΩΡΕΣ ΑΡΓΟΤΕΡΑ.....................................ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ..................................................................................<br />
<br />
Η πολύχρωμη ομορφονιά δεν έχει στεγνώσει ακόμα μια τελευταία σταγόνα κυλάει αργά απ την<br />
ξύλινη λαβή στο ύφασμα.Ο  μονόχρωμος κοιτάει προσπαθώντας να χαμογελάσει...........................<br />
Μην κλαις καλή μου.'ισως να βρέξει και σήμερα.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
-.<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2009</td><td valign=top></td></table><br />