αλληγατορικό Δημιουργός: montekristo Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Δεν έχω τίποτα να πω που να μην είναι ψεύτικο, αυθαίρετο.
Δεν έχω τίποτα να πω που να μην είναι αληθινό...
Χαζοπούλι που κρώζει νομίζοντας πως κελαηδά:
Και σε μια ύστατη προσπάθεια
πιάστηκε από τα μαλλιά του,
για να σωθεί από τον βέβαιο πνιγμό.
Μα δεν ήταν αληθινά μαλλιά
Αληθινά κλαδιά κλαδιά βελανιδιάς ήταν,
ριζωμένης στον ουρανό.
Το έλος έμεινε με ανοιχτό το στόμα
Η κινούμενη άμμος συνέχισε να κυλάει στην κλεψύδρα
Το τέλος αναβλήθηκε τέλος πάντων.
Σαν κάποιος να είχε κλέψει το νερό
φάνηκε ο μαύρος και μοχθηρός πυθμένας,
απογοητευμένος όσο και βαριεστημένος.
Την γλύτωσες κουφάλα, είπε.
Τι το 'λεγε ?
Απ' την μεγάλη κουφάλα της βελανιδιάς
ξεφύτρωσε ένα χαριτωμένο σκιουράκι
κι όπως χοροπηδούσε ανάλαφρα
από κλαδάκι σε κλαδάκι
Η βελανιδιά δεν άντεξε
Με ένα απόκοσμο και τρομακτικό θόρυβο
Ξεριζώθηκε
Βούλιαξαν όλοι μαζί
Αυτός που δεν είχε πνιγεί ακόμη
κι η βελανιδιά με την μεγάλη της κουφάλα.
Μονάχα το σκιουράκι πρόλαβε
πάτησε στο κεφάλι του πνιγμένου
και με ένα μακρύ και δυνατό σάλτο
βρέθηκε στην όχθη
Κατευθείαν μέσα στο ανοιχτό στόμα
ενός αλιγάτορα που έτυχε εκείνη την στιγμή να χασμουριέται.
Άλλο ένα άδοξο τέλος...
Έτσι νομίζω ότι βγήκε η παροιμία
“Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται
αλλά το σκιουράκι πεθαίνει πάντα τελευταίο”
Δεν έχω τίποτα να πω που να είναι ψεύτικο, αυθαίρετο.
Δεν έχω τίποτα να πω που να είναι αληθινό...
Χαζοπούλι που κρώζει μονότονα
Κρα Κρα Κρα θα ρθει κι η δικιά σας η σειρά!
Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2009 | |